இந்திய அரசியல் அமைப்பு

1.1-அடிப்படைத் தகவல்கள்:
உலகின் மிக நீண்ட எழுதப்பட்ட அரசியல் அமைப்புச்சட்டம்.அரசியலமைப்புச் சட்ட முகவுரை, 22 பகுதிகள், 8 அட்டவணைகள், 395 உறுப்புகள் கொண்டதாக உருவாக்கப்பட்டது. தற்போது, மொத்தம் 25 பகுதிகள், 12 அட்டவணைகள், 470 உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது. இந்திய அரசியலமைப்புச்சட்டம் ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர் மாநிலத்தைத் தவிர அனைத்து மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களுக்கு பொதுவானது.
ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீருக்கு தனி அரசியலமைப்புச்சட்டம் மற்றும் மாநிலக் கொடி உள்ளது. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பல்வேறு பகுதிகள் 1935 ஆம் ஆண்டு இந்திய அரசுச் சட்டத்திலிருந்து பெறப்பட்டது.

1.2 -ஆங்கிலேயர் காலத்தல் இயற்றப்பட்ட முக்கிய சட்டங்கள்:
1) ஒழுங்குமுறைச் சட்டம் – 1773
2) பிட் இந்தியச் சட்டம் – 1784
3) பட்டயச் சட்டம் – 1793
4) பட்டயச் சட்டம் – 1813
5) பட்டயச் சட்டம் – 1833
6) பட்டயச் சட்டம் – 1853
7) இந்திய அரசுச் சட்டம் – 1858
8) இந்திய கவுன்சில் சட்டம் – 1861
9) இந்திய கவுன்சில் சட்டம்; – 1892
10) இந்திய கவுன்சில் சட்டம் – 1909 (மின்டோ – மார்லி சீர்திருத்தம்)
11) இந்திய அரசுச் சட்டம் – 1919 (மாண்டேகு – செம்ஸ்போர்டு சீர்திருத்தம்)
12) இந்திய அரசுச் சட்டம் – 1935
13) இந்திய சுதந்திரச் சட்டம் – 1947

1.3 – பிரிட்டிஷ் இ;ந்திய இடைக்கால அரசு (1946):
உறுப்பினர்கள் – வகித்த பொறுப்புகள்

 ஜவஹர்லால் நேரு – வெளியுறவுத்துறை மற்றும் காமென்வெல்த்நாடுகளின் உறவு
 சர்தார்வல்லபாய் படேல் – உள்துறை, தகவல் மற்றும் ஒளிபரப்புத்துறை
 னுச. ராஜேந்திர பிரசாத் – உணவு மற்றும் விவசாயம்
 னுச. ஜான் மாதாய் – தொழிற்துறை
 ஜக்ஜீவன் ராம் – தொழிலாளர் நலத்துறை
 சர்தார் பல்தேவ் சிங் – பாதுகாப்புத்துறை
 ஊ.ர். பாபா – தொழில், சுரங்கம் மற்றும் எரிசக்தித்துறை
 லியாகத் அலிகான் – நிதித்துறை
 அப்துர் ரப் நிஷார் – தபால்துறை
 அசப்அலி – இரயில்வே மற்றும் போக்குவரத்து துறை
 இராஜகோபாலாச்சாரியார் – கல்வி மற்றும் கலைத்துறை
 ஐ.ஐ. சுந்திரிகர் – வணிகத்துறை
 காஸ்னபர் அலிகான் – சுகாதாரத்துறை
 ஜோகிந்தர் நாத் மண்டல் – சட்டத்துறை

1.4 – சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் காபினட்: (1947) :
உறுப்பினர்கள் வகித்த பொறுப்புகள்

1. ஜவஹர்லால் நேரு – பிரதம அமைச்சர், வெளியுறவுத்துறை காமென்வெல்த் நாடுகளின் உறவு, அறிவியல் ஆராய்ச்சித்துறை
2. சர்தார் வல்லபாய்படேல் – உள்துறை, தகவல் மற்றும் ஒளிபரப்புத்துறை,மாநிலங்கள்
3. னுச. ராஜேந்திரபிரசாத் – உணவு மற்றும் விவசாயம்
4. மேளலான அபுல்கலாம் ஆசாத் – கல்வித்துறை
5. னுச. ஜான் மாதாய் – இரயில்வே மற்றும் போக்குவரத்து
6. சு.மு. சண்முகம் செட்டியர் – நிதித்துறை
7. ஜக்ஜீவன் ராம் – தொழிலாளர் நலத்துறை
8. ஊ.ர் பாபா – வணிகத்துறை
9. ரபி அகமது கித்வாடி – தகவல் தொடர்புத்துறை
10. னுச.ஷியாம் பிரசாத் முகர்ஜி – தொழில் மற்றும் வழங்கல் துறை
11. ஏ.N. கட்கில் – தொழில், சுரங்கம் மற்றும் எரிசக்தித்துறை

2.1 – அரசியலைப்புச்சட்ட உருவாக்கம்:
 1934ஆம் ஆண்டு கம்யூனிஸ்டுகளின் முக்கியத்தலைவர் M.N.ராய் என்பவர்
இந்தியாவுக்கு அரசியலமைப்புச்சட்டம் அவசியம் என்பதை வலியுறுத்தினார்.
 1935 ஆம் ஆண்டு இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் இந்தியாவுக்கு அரசியலமைப்புச்சட்டம் மற்றும் நிர்ணயசபை தேவை என்று வலியுறுத்தியது.
 1938ஆம் ஆண்டு ஜவஹர்லால் நேரு இந்தியாவுக்கு அரசியலமைப்புச்சட்டம் மற்றும் அரசியலமைப்பு நிர்ணய சபை தேவை என்று வலியுறுத்தினார்.
 1940 – ஆகஸ்டு அறிக்கையின்படி இந்தியாவுக்கு அரசியல் அமைப்புச்சட்டம் உருவாக்கப்படும் என முதன் முதலில் வாக்குறுதி வழங்கப்பட்டது.
 1942ல் சர். ஸ்டபோர்டு கிரிப்ஸ் தலைமையிலான தூதுக்குழு இரண்டாம் உலகப்போருக்கு பின் தனி அரசியலமைப்புச் சட்டம் உருவாக்கப்படும் என உறுதியளித்தது.
 மார்ச், 24, 1946 கேபினட் தூதுக்குழு இந்தியாவிற்கு வருகை புரிந்தது.
 மே-16, 1946 கேபினட் தூதுக்குழு தனது அறிக்கையை வெளியிட்டது.
 நவம்பர்-1946 ஆம் ஆண்டு அரசியல் அமைப்பு நிர்ணயசபை உருவாக்கப்பட்டது. (கேபினட் தூதுக்குழு பரிந்துரை)

1. மொத்த உறுப்பினர்கள் – 389
2. பிரிட்டி~; இந்தியாவிற்கு – 296
3. சுதேச அரசுகளுக்கு – 93

 டிசம்பர் 9, 1946ல் அரசியலமைப்பு நிர்ணய சபை காங்கிரஸ் தலைமையில் நிறுவப்பட்டு கூட்டப்பட்டது. முஸ்லிம் லீக் இதை எதிர்த்தது.
 அதே நேரத்தில் பாகிஸ்தான் தனிநாடு கோரிக்கையை முன்வைத்தது.
 அரசியலமைப்பு நிர்ணய சபையின் தற்காலிக தலைவராக டாக்டர். சச்சிதானந்த சின்ஹா நியமனம் செய்யப்பட்டார். இவ் அவை பிரஞ்சு நாட்டின் அவை வழக்கத்தைப் பின்பற்றியது.
 பின்னர் டாக்டர். இராஜேந்திரபிரசாத் நிரந்தர தலைவராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

 டிசம்பர் 13, 1946ல் ஜவஹர்லால் நேரு “அப்சக்டிவ் ரெசலியூசன்” (குறிக்கோள்
தீர்மானம்) ஐ அவையில் தாக்கல் செய்தார்.
 ஜனவரி 22, 1947ல் “தீர்மானம்” அவையால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது
 ஜீன் 3, 1947 மவுன்ட் பேட்டன் திட்டம்.
 1949ல் இந்தியா காமன்வெல்த் நாடுகளின் உறுப்பினராக இணைந்தது.
 ஜீலை 22, 1947ல் இந்திய தேசியக்கொடி அதிகாரப்பூர்வமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
 ஜனவரி 24, 1950 இந்திய தேசிய கீதம் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
 ஜனவரி 24, 1950 இந்திய தேசிய பாடல் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
 ஜனவரி 24, 1950 டாக்டர் இராஜேந்திர பிரசாத் முதல் குடியரசுத்தலைவராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
 இந்திய அரசியலமைப்புச்சட்டம் உருவாக்க இரண்டு ஆண்டுகள், பதினொரு மாதங்கள், 18 நாட்கள் எடுத்துக்கொள்ளப்பட்டது.
 60 நாடுகளுக்கு சுற்றுப்பயணம் மேற்கொள்ளப்பட்டு அனைத்து அரசியலமைப்புச் சட்டங்களும் பார்வையிடப்பட்டது.
 அரசியல் அமைப்புச்சட்ட நிர்ணய சபையின் இறுதி கூட்டம் ஜனவரி 24, 1950ல் நடைபெற்றது.
 முதல் பொதுத் தேர்தல் – 1952
 முதல் மக்களவை சபாநாயகர் பு.ஏ மௌலாங்கர்
 சட்ட வரைவுக்குழு ஆகஸ்டு, 29, 1947ல் அமைக்கப்பட்டது. இதன் தலைவர் டாக்டர் டீ.சு. அம்பேத்கார்
 இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் இறுதி வரைவு நவம்பர் 4, 1948ல் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.
 இந்திய அரசியல் அமைப்புச்சட்டம் நவம்பர் 26, 1949ல் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
 அப்போதைய சட்ட அமைச்சர் டாக்டர் டீ.சு. அம்பேத்கார். இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் தொடர்பான விவாதத்தை முன்னெடுத்துச் சென்றார்.
 டாக்டர் டீ.சு. அம்பேத்கார் “ இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் தந்தை” என அழைக்கப்படுகிறார்.
 “இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் சிற்பி” “நவீன மனு” எனவும் அழைக்கப்படுகிறார்.
 குடியுரிமை, தேர்தல், பாராளுமன்றம், தற்காலிக மற்றும் இடைக்கால நடைமுறைகள் மற்றும் இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் எனப் பெயரிடுதல் போன்றவை நடைமுறைக்கு (நவம்பர் 26, 1949ல்) வந்தது.
 அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் ஏனைய பகுதிகள் ஜனவரி 26, 1950ல் நடைமுறைக்கு வந்தது

 அரசியல் அமைப்பு நிர்ணய சபையின் சின்னம் – யானை
 அரசியல் அமைப்பு நிர்ணய சபையின் சட்ட ஆலோசகர் – B.N ராவ்
 அரசியல் அமைப்பு நிர்ணய சபையின் செயலர்; – H.V.R ஐயங்கார்
 அரசியல் அமைப்பு நிர்ணய சபையின் தலைமை வரைவாளர் – S.N. முகர்ஜி
 அரசியல் அமைப்பு நிர்ணய சபையின் தலைமை எழுத்தர் – பிரேம் பிகாரி நரேன் ரெய்ஸாடா
 1956ல் 14 மாநிலங்களும், 6 யூனியன் பிரதேசங்களும் இருந்தன.
 தார் கமிட்டி (1948) மைய அரசால் மொழிவாரி மாநிலங்களாகப் பிரிப்பதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் பற்றி ஆராய அமைக்கப்பட்டது
 JVP கமிட்டி (1948) காங்கிரஸால் நியமிக்கப்பட்டது. மொழிவாரி மாநிலங்களாக பிரிப்பதற்கான சாத்தியக்கூறு பற்றி ஆராய்ந்தது. J – ஜவஹர்லால் நேரு,V – வல்லபாய்படேல், P – பட்டாபி சீத்தராமையா)
 பாசல் அலி கமிட்டி (1953)
 K.M. பனிக்கர், H.N. குன்ஸ்ரு ஆகியோர் இக்குழுவின் இதர உறுப்பினர்கள்.

 இக்குழு மொழிவாரி மாநிலங்களாக பிரிக்க பரிந்துரை செய்தது.
 முதல் மொழிவாரி மாநிலம் ஆந்திர பிரதேசம் – 1953
 மாநிலங்கள் மறு சீரமைப்புச் சட்டம் – 1956
 7வது அரசியலமைப்புச் சட்டத் திருத்தம் – 1956 (மொழிவாரி மாநிலங்களாக பிரிப்பதற்கு வழிவகுத்தது).

2.2 – பல்வேறு நாடுகளின் சிறந்த அரசியலமைப்புச் சட்டங்களில் இருந்து பெறப்பட்டு இந்தியாவின் சூழ்நிலைக்கு ஏற்ப மாற்றி அமைக்கப்பட்டுள்ளது.

இங்கிலாந்தின் அரசியலமைப்புச் சட்டம்
 பாராளுமன்ற அரசாங்க முறை
 சட்டத்தின் ஆட்சி
 சட்டம் இயற்றும் முறை
 ஒற்றை குடியுரிமை
 காபினட் அமைப்பு, செயல்பாடு
 நீதிப் பேராணை
 இரு அவை முறை (லோக்சபாஇ ராஜ்யசபா )
 இரு அவை உறுப்பினர்களுக்கான சலுகைகள் போன்றவை இங்கிலாந்து நாட்டின் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் இருந்து பெறப்பட்டது.

அமெரிக்க ஐக்கிய நாடுகளிலிருந்து பெறப்பட்டவை
 அடிப்படை உரிமைகள்
 சுதந்திரமான நீதித்துறை
 பாராளுமன்றத்தால் இயற்றபடும் சட்டங்களின் மீதான நீதித்துறையின்
• மறு பரிசீலனை
 குடியரசுத்தலைவரின் பதவிநீக்கம்
 துணைக்குடியரசுத் தலைவர் பதவி உருவாக்குதல்
 உச்சநீதிமன்றம் மற்றும் உயர்நீதிமன்ற நீதிபதிகளின் பதவி நீக்கம்

அயர்லாந்து அரசியலமைப்பிலிருந்து பெறப்பட்டவை
 அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள்
 குடியரசுத் தலைவரைத் தேர்வு செய்யும் தேர்தல் முறை
 பாராளுமன்ற மேலவை உறுப்பினர் நியமிக்கப்படும் முறை

கனடா நாட்டிலிருந்து பெறப்பட்டவை
 வலிமையான மைய அரசுடன் கூடிய கூட்டாட்சி
 எஞ்சிய அதிகாரங்களை மைய அரசிடம் ஒப்படைத்தல்
 மைய அரசு மாநிலங்களுக்கு ஆளுநர்களை நியமித்தல்
 அரசுக்கு ஆலோசனை வழங்கும்படியாக அமையப்பெற்ற உச்சநீதிமன்றம்

ஆஸ்திரேலிய அரசியலமைப்பிலிருந்து பெறப்பட்டவை
 பொதுப் பட்டியல்
 பாராளுமன்ற இரு அவைகளின் கூட்டுக் கூட்டம்
 மற்றும் வியாபாரம் தொடர்பான அதிகாரங்கள்

ஜெர்மனி நாட்டிலிருந்து பெறப்பட்டவை
 அவசர நிலைகளின் போது அடிப்படை உரிமைகளை ரத்து செய்தல்

சோவியத் யூனியனில் இருந்து பெறப்பட்டவை
 அடிப்படை கடமைகள்
 சமூக, பொருளாதார மற்றும் அரசியல் நீதி முகவுரையில் உள்ளது

பிரஞ்ச் அரசியலமைப்பிலிருந்து பெறப்பட்டவை
 குடியரசு மற்றும் சுதந்திரம், சமத்துவம், சகோதரத்துவம் போன்ற கொள்கைகள் (பிரஞ்சு புரட்சியிலிருந்து பெறப்பட்டது. 1789 அரசியலமைப்பின் முகவுரையில் உள்ளது)

தென் ஆப்பிரிக்க நாட்டின் அரசியலமைப்பிலிருந்து பெறப்பட்டவை
 அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தம்
 பாராளுமன்ற மேலவை (ராஜ்யசபா) உறுப்பினர்களுக்கான தேர்தல் முறை

ஜப்பான் நாட்டின் அரசியலமைப்பிலிருந்து பெறப்பட்டவை
 சட்டத்தின் படி அமைக்கப்பட்ட நெறிமுறைகள்

3.1 – இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பகுதிகள் (Pயசவள)
பகுதி – I
 இந்திய யூனியனையும் அதன் பகுதிகளையும் உள்ளடக்கியது.
 1 முதல் 4 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

பகுதி – II
 இந்திய குடியுரிமையைப் பற்றி விளக்குகிறது.
 5 முதல் 11 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – III
 ஆறு அடிப்படை உரிமைகளைப் பற்றி விளக்குகிறது.
 12 முதல் 35 உறுப்புகள் உரிமைகளைப் பற்றி விளக்குகிறது.

பகுதி – IV
 அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள் பற்றிய விளக்கங்களைக் கொண்டுள்ளது.
 36 முதல் 51 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – IV (A) (51- A)
 11 அடிப்படை கடமைகளைப் பற்றி விளக்குகிறது.
 42 வது அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தம் 1976 ன் படி சேர்க்கப்பட்டது.

பகுதி – V
 மைய அரசாங்கத்தின் அமைப்பு மற்றும் செயல்பாடுகள் பற்றி விளக்குகிறது.
 52 முதல் 151 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – VI
 மாநில அரசாங்கங்களின் அமைப்பு மற்றும் செயல்பாடுகள் பற்றி பகுதி தெளிவுபடுத்துகி;றது.
 152 முதல் 237 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – VII
 7 வது அரசியலமைப்புச்சட்டத்திருத்தம் 1956ன் படி இப்பகுதி நீக்கப்பட்டது.

பகுதி – VIII
 யூனியன் பிரதேசங்களின் அமைப்பு, செயல்பாடுகள் குறித்து விளக்குகின்றது.
 239 முதல் 242 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – IX
 பஞ்சாயத்து ராஜ்; அமைப்பு மற்றும் செயல்பாடுகளை இப்பகுதி விளக்குகின்றது.
 243 முதல் 243 – 0 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது 73 வது சட்டத்திருத்தம் – 1992

பகுதி – IX (A)
 நகராட்சி, மாநகராட்சி போன்ற நகர நிர்வாகங்கள் பற்றி விளக்கும் பகுதியாக இது அமைந்துள்ளது.
 74 வது அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்திருத்தத்தின் படி 1992ம் ஆண்டு சேர்க்கப்பட்டது.
 243 – P முதல் 243 – ணுபு வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

பகுதி – IX(B)
 கூட்டுறவு சங்கங்கள் பற்றியது.
 97 வது அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தத்தின் படி சேர்க்கப்பட்டது (2011)

பகுதி – X
 அட்டவணைப்பிரிவு மற்றும் பழங்குடி இனத்தவர்கள் பற்றி விளக்குவதாக அமைந்துள்ளது.
 244 முதல் 244 யு வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

பகுதி – XI
 மைய, மாநில அரசுகளுக்கிடையிலான வரவுகள் பற்றி விளக்குகின்றது.
 245 முதல் 263 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – XII
 அரசாங்கத்தின் நிதி கொள்கை மற்றும் நிதி சார்ந்த பிற பகுதிகளையும் உள்ளடக்கியது.
 264 முதல் 300 யு வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

பகுதி – XIII
 வணிகம், வர்த்தகம் மற்றும் அது தொடர்புடைய பேரங்களை உள்ளடக்கியது.
 301 முதல் 307 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – XIV 
 மைய, மாநில அரசாங்கங்களின் கீழ் செயல்படும் தேர்வு ஆணையங்கள் மற்றும் அதன் செயல்பாடுகள் பற்றிய விவரங்களை கொண்டது.
 308 முதல் 314 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – XIV(A)
 நிர்வாகம் மற்றும் தீர்ப்பாயங்கள் – அமைப்பு மற்றும் செயல்பாடுகள் பற்றி விளக்குகிறது.
 323 A முதல் 323 B வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – XV
 தேர்தல்கள், தேர்தல் ஆணையங்கள் – அவற்றின் அமைப்பு, செயல்பாடுகளை விளக்குகின்றது.
 324 முதல் 329-A வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது

பகுதி – XVI
 அட்டவணைப்பிரிவு, பழங்குடியினர், இதர பிற்படுத்தப்பட்டோர் மற்றும் ஆங்கிலேயர்கள் இந்தியர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட சிறப்பு சலுகைகளை விளக்குகிறது.

பகுதி – XVII
 அரசாங்கத்தினால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட மொழிகளைப் பற்றி விளக்குகிறது.
 343 முதல் 351 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

பகுதி – XVIII
 நாட்டிற்கு ஏற்படும் அவசரநிலைகளையும், அப்போது எடுக்க வேண்டிய முடிவுகளையும் பற்றி விளக்குவதாக அமைந்துள்ளது(நுஅநசபநnஉல pசழஎளைழைளெ).
 352 முதல் 360 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

பகுதி – XIX
 இதர நடைமுறைகளை விளக்குகிறது.
 361 முதல் 367 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

பகுதி – XX
 அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தம், திருத்தத்தின் போது கடைபிடிக்க வேண்டிய வழிமுறைகளையும் உள்ளடக்கியது – 368

பகுதி – XXI
 தற்காலிக மற்றும் சிறப்பு வழிமுறைகளை உள்ளடக்கியுள்ளது.
 369 முதல் 392 வரையிலான உறுப்புகளைக் கொண்டுள்ளது.

பகுதி – XXII
 இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் என்ற பெயர், ஜனவரி 26,1950 க்கு முன்னர் நடைமுறைக்கு வந்த சட்டங்கள், மற்றும் 1935 மற்றும் 1947ம் ஆண்டு இயற்றப்பட்ட சட்டங்கள் நீக்கம் பற்றி கூறுகிறது

3.2 – இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் அட்டவணைகள்
இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் இயற்றப்பட்ட போது ‘8’ அட்டவணைகளைக் கொண்டதாக அமைக்கப்பபட்டது. தற்போது ‘12’ அட்டவணைகளைக் கொண்டுள்ளது.

அட்டவணை – 1
 இந்தியாவின் மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களின் பெயர்களையும் அதன் எல்லைகள் மற்றும் அதன் பரவல்களைப் பற்றியும் விளக்குகிறது.

அட்டவணை – 2
 இவ்வட்டவணை அரசு சார்ந்த உயர் பொறுப்பில் உள்ளவர்களுக்கான ஊதியம், இதர படிகள் மற்றும் முன்னுரிமைகள் பற்றி விளக்குகிறது.
1) இந்தியக் குடியரசுத்தலைவர்
2) மாநிலங்களின் ஆளுநர்கள்
3) லோக்சபாவின் (கீழ் அவை) சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர்
4) இராஜ்ய சபையின் (மேல் அவை) தலைவர் மற்றும் துணை தலைவர்
5) மாநில சட்டமன்றங்களின் சபாநாயகர்கள் மற்றும் துணை சபாநாயகர்கள்
6) மாநில சட்டமேலவைகளின் தலைவர் மற்றும் துணைத்தலைவர்கள்
7) உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள்
8) மாநில உயர்நீதிமன்றங்களின் நீதிபதிகள்
9) இந்திய அரசின் தலைமைக் கணக்குத் தணிக்கை அலுவலர்(ஊயுபு)

அட்டவணை – 3
 உறுதிமொழி மற்றும் இரகசிய காப்புப் பிரமாணம் பற்றி விளக்குகிறது.
 உறுதிமொழி ஏற்பவர்கள் முறையே:
 பாராளுமன்றத் தேர்தலில் போட்டியிடுபவர்கள்
 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள்
 மத்திய அமைச்சர்கள்
 மாநில சட்டமன்றங்களுக்குப் போட்டியிடுபவர்கள்
 மாநில சட்டமன்றங்களின் உறுப்பினர்கள்
 மாநிலங்களின் அமைச்சர்கள்
 உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள்
 மாநில நீதிமன்றங்களின் நீதிபதிகள்
 இந்திய அரசின் தலைமைக் கணக்குத் தணிக்கை அலுவலர்

அட்டவணை – 4
 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் (பாண்டிச்N;சரி, டில்லி); இருந்து பாராளுமன்றத்தின் மேலவைக்கு (ராஜ்ய சபா) எத்தனை உறுப்பினர்கள் தேர்தெடுக்கப்படுகிறார்கள் என்பதை விளக்குகிறது.

அட்டவணை – 5
 அட்டவணைப்பிரிவு மற்றும் பழங்குடியினர் வசிக்கும் பகுதிகளை நிர்வகிக்கும் முறைபற்றி தெரிவிக்கின்றது.

பழங்குடிகள் வசிக்கும் மாநிலங்கள்
1. அபோர்கள், அப்தானிகள்  – அருணாச்சல பிரதேசம்
2. படுகாக்கள்,தோடர்கள்,கோட்டாக்கள் – தமிழ்நாடு
3. பாய்கா,கோண்டுகள்,கோல்கள் – மத்தியபிரதேசம்
4. பில்லுகள்  – மத்தியபிரதேசம், ராஜஸ்தான்;
5. போட்டுகள் – இமாச்சலபிரதேசம்
6. போத்தியாக்கள் – உத்திரபிரதேசம்
7. சக்மா – திரிபுரா
8. சென்சூஸ் – ஆந்திரபிரதேசம்
9. காத்திகள்,குஜ்ஜார்கள் – இமாச்சலபிரதேசம்
10. காரோக்கள்,காசிகள் – மேகாலயா,அசாம்
11. ஜார்வாக்கள்,ஓன்கோஸ் – அந்தமான் மற்றும் நிக்கோபர் தீவுகள்
12. குக்கிகள் – மணிப்பூர்
13. லெப்பாச்சே – சிக்கிம்
14. லுசாயி – மிசோரம்
15. மிக்கிரிஸ் – அசாம்
16. முண்டாக்கள் – பிகார்
17. நாகாக்கள்,அங்காமி – நாகாலாந்து
18. சாந்தால்கள் – மேற்குவங்கம்,பீகார்
19. உராலிஸ் – கேரளா
20. வரிலீஸ் – மகாராஷ்ட்ரா

அட்டவணை – 6
 அசாம், மேகாலயா, மிசோரம் மற்றும் திரிபுரா மாநிலங்களில் உள்ள பழங்குடியினத்தவர் வசிக்கும் பகுதிகளை நிர்வகிக்கும் முறைகளை விளக்குகிறது.

அட்டவணை – 7
 மத்திய, மாநில அரசுகளுக்கிடையேயான அதிகாரப பகிர்வு பற்றி இவ்வட்டவணை விளக்குகிறது.
 இது மூன்று பட்டியல்களைக் கொண்டது.
 மத்திய பட்டியல்
 மத்திய அரசு மட்டுமே சட்டம் இயற்ற இயலும் – 101
 மாநில பட்டியல்
 அந்தந்த மாநில அரசுகள் சட்டம் இயற்றிக் கொள்ளலாம்
 சில சூழ்நிலைகளில் மத்திய அரசு மாநில அரசின் உடன்பாட்டுடன் சட்டமியற்ற முடியும்.
 61 பிரிவுகளின் கீழ் சட்டம் இயற்ற முடியும்
 பொதுப்பட்டியல்
 மத்திய மாநில அரசுகளுக்கு சட்டமியற்றும் அதிகாரம் உண்டு.
 52 பிரிவுகளின் கீழ் சட்டம் இயற்ற இயலும்

அட்டவணை – 8
 இந்திய அரசால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட மொழிகள் பற்றி கூறுகிறது.
 ஆதியில் 14 மொழிகள் அரசால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது தற்போது 22 மொழிகள் அரசால் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது.

அங்கீகரிக்கப்பட்ட மொழிகள்:

1) அசாமி

2) பெங்காலி

3) போடோ

4) தோக்கிரி

5) குஜராத்தி

6) இந்தி

7) கன்னடா

8) காஷ்மிரி

9) கொங்கனி

10) மைத்திலி

11) மலையாளம்

12) மனிப்புரி

13) மராத்தி

14) நேபாளி

15) ஒடியா

16) பஞ்சாபி

17) சமஸ்கிருதம

18) சாந்தாலி

19) சிந்தி

20) தமிழ்

21) தெலுங்கு

22) உருது

 சிந்தி மொழி 21வது அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தத்தின்படி, சேர்க்கப்பட்டது (1967)
 கொங்கனி, மணிப்புரி மற்றும் நேபாளி 71 வது சட்டத்திருத்தத்தின்படி, சேர்க்கப்பட்டது (1992)
 போடோ, தோக்கிரி, மைத்திலி மற்றும் சாந்தாலி 92 வது சட்டத்திருத்தத்தின்படி சேர்க்கப்பட்டது (2003)

அட்டவணை – 9
 நிலச்சீர்திருத்தம் தொடர்பான சட்டங்கள் மற்றும் ஒழுங்குமுறைகள்
 ஜமீன்தாரி ஒழிப்புமுறை மற்றும் நிலத்தின் மீதான பாராளுமன்றத்தின் அதிகாரங்கள்
 இவ்வட்டவணை முதலாவது அரசியலமைப்புச் சட்ட திருத்தம் (1951)ன் படி
 சேர்க்கப்பட்டது

அட்டவணை – 10 – (கட்சிதாவல் தடைச்சட்டம்)
 பாராளுமன்ற மற்றும் சட்டமன்ற உறுப்பினர்களின் தகுதி இழப்பு பற்றி கூறுகிறது
 52 வது அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தத்தின்படி (1985) சேர்க்கப்பட்டது

அட்டவணை – 11
 உள்ளாட்சி அமைப்புகளான கிராமப் பஞ்சாயத்து, பஞ்சாயத்து ஒன்றியம் மற்றும் மாவட்ட பஞ்சாயத்து பற்றி கூறுகிறது
 29 வகையான பணிகளைச் செய்கின்றன
 73 வது அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தத்தின் (1992) படி சேர்க்கப்பட்டது.

அட்டவணை – 12
 பேரூராட்சி, நகராட்சி மற்றும் மாநகராட்சிகள் அதிகாரங்கள், செயல்பாடுகள் மற்றும் கடமைகள் பற்றி கூறுகிறது.
 மொத்தம் 18 வகையான பணிகளைச் செய்கின்றன
 74 வது அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தம் (1992)ன் படி சேர்க்கப்பட்டது

4.1- உறுப்புகள்
இந்திய யூனியன் மற்றும் அதன் பகுதிகள்

1 இந்திய மாநிலங்களின் (அ) யூனியன் பிரதேசங்களின் பெயர்கள் மற்றும் அதன் பகுதிகள்
2 புதிய மாநிலத்தை அனுமதித்தல் 2A நீக்கப்பட்டது
3 ஏற்கனவே உள்ள மாநிலத்தில் இருந்து புதிய மாநிலத்தை உருவாக்குதல் பெயர் மாற்றம் செய்தல் மற்றும் எல்லைகளை மறுவரையறை செய்தல் (எ.கா தெலுங்கானா-2013)
4 உறுப்பு 2 மற்றும் 3 ஐ திருத்தம் செய்யும் போது அல்லது அதன் கீழ் சட்டம் இயற்றும் போது அட்டவணை 1 மற்றும் 4ம் திருத்தம் செய்யப்பட வேண்டும்.

குடியுரிமை
5 இந்திய அரசியலமைப்புச்சட்டம் நடைமுறைக்கு வந்தஉடன் குடியுரிமை பெற தகுதியுடையவர்கள் .
6 இந்தியா – பாகிஸ்தான் பிரிவின் போது பாகிஸ்தானில் இருந்து இந்தியாவிற்கு குடிபெயர்ந்தவர்களின் குடியுரிமை பற்றி கூறுகிறது.
7 இந்திய – பாக்கிஸ்தான் பிரிவின் போது இந்தியாவில் இருந்து பாகிஸ்தான் சென்றவர்களுக்கு வழங்கப்படும் உரிமைகள் பற்றி கூறுகிறது.
8 வெளிநாடுகளில் வாழும் இந்திய வம்சாவளியினர்களுக்கு வழங்கப்படும் குடியுரிமை பற்றி கூறுகிறது.
9 இந்திய குடிமகன் ஒருவர் தன்னிச்சையாக வேறொரு நாட்டின் குடியுரிமையை பெற்றால் அவர் இந்திய குடிமகனாக கருதப்படமாட்டார்.
10 இந்தியக் குடியுரிமையை தொடர்வதற்கான வழிமுறைகளைக் கொண்டுள்ளது.
11 இந்திய குடியுரிமையை நெறிமுறைப்படுத்தவும், சட்டம் இயற்றவும் பாராளுமன்றத்திற்கு அதிகாரம் வழங்கப்பட்டுள்ளது.

அடிப்படை உரிமைகள்
12 State என்பதன் விளக்கம்
13 அடிப்படை உரிமைகளை பாதிக்கும்(அ)எதிரான சட்டங்கள் மற்றும் சட்டத்திருத்தங்கள்
14 சட்டத்தின் முன் அனைவரும் சமம்.
15 மதம், சாதி, இனம், பாலினம் மற்றும் பிறப்பிடத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டு வாய்ப்புகளை மறுத்தலுக்கு தடை
16 அரசு வேலையில் அனைவருக்கும் சமவாய்ப்பு.
17 தீண்டாமை ஒழிப்பு.
18 பெயருக்கு முன் சில வகையான பட்டங்களைப் பயன்படுத்துதலில் உள்ள தடை.
19 சிலவகையான உரிமைகளை பாதுகாத்தல் (எ.கா: பேச்சுரிமை,பிற)
20 குற்றங்களுக்காக சிறையிடுவதிலிருந்து பாதுகாப்பு.
21 சுய சுதந்திரம் மற்றும் வாழ்க்கையை வாழ்வதற்கான உரிமைக்கு பாதுகாப்பு.
21A ஆரம்பக்கல்விக்கான உரிமை.
22 வழக்குகளுக்காக கைது செய்தல் மற்றும் சிறையிடுவதிலிருந்து பாதுகாப்பு.
23 கொத்தடிமைத் தொழில் மற்றும் மனிதர்களை விற்பனை செய்வதற்கு தடை.
24 தொழிற்சாலைகளில் 14வயதிற்குட்பட்ட குழந்தைகளை பணி அமர்த்துவதற்கு தடை.
25 சுதந்திரமாக எந்த ஒரு மதத்தைப் பின்பற்றவும், பரப்புவதற்;கும் உள்ள உரிமை.
26 மதம் சார்ந்த வி~யங்களை கையாள்வதற்கான உரிமை.
27 மதத்தை பரப்புவதற்கு ஏற்படும் செலவினத்திற்கு வரி விலக்கு.
28 சில கல்வி நிறுவனங்களில் நடைபெறும் சமய கூட்டங்களில் பங்கேற்க (அ) பங்குகொள்ளாமல் இருப்பதற்கான உரிமை.
29 சிறுபான்மையினரின் நலன் காத்தல்.
30 சிறுபான்மையினர் கல்வி நிறுவனங்களை நிறுவவும், நிர்வகிக்கவும் வழங்கப்பட்ட உரிமைகள்.
31 கட்டாய நில உரிமை (நீக்கம்) சொத்துரிமை
31A நிலம் கையகப்படுத்துதல் தொடர்பான சட்டம்.
31B சில சட்டங்கள் மற்றும் சீர்திருத்தங்களை சீராய்வு செய்தல்.
31C அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகளைப் பாதுகாக்கும் விதிமுறைகள்.
31D தேச துரோகம் தொடர்பான சட்டங்கள் (நீக்கம்)
32 நீதிப் பேராணைகள் (றசவைள)
32 A மாநில அரசின் சட்டங்களுக்கு 32 வது உறுப்பிலிருந்து விலக்கு (நீக்கம்)
33 அடிப்படை உரிமைகளை மாற்றியமைப்பதற்கு பாராளுமன்றத்திற்கு வழங்கப்பட்ட உரிமைகள்.
34 இராணுவ சட்டங்கள் நடைமுறையில் உள்ள பகுதிகளில் அடிப்படை உரிமைகளுக்கான கட்டுப்பாடுகள்
35 சில அடிப்படை உரிமைகளை நடைமுறைப்படுத்த பாராளுமன்றம் சட்டம் இயற்றுவதற்கான உரிமைகள்.

அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள்
36 State என்பதன் பொருள் விளக்கம்
37 அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகளின் பயன்பாடு
38 மக்களின் முன்னேற்றத்திற்காக சமூக சமநிலையை உறுதிப்படுத்துவது அரசின் கடமை.
39 அரசு பின்பற்ற வேண்டிய கொள்கைகள்
39 A சம நீதி மற்றும் இலவச சட்ட உதவி
40 கிராம ஊராட்சிகள் அமைத்தல்
41 சில நிலைகளில் கல்வி, வேலைவாய்ப்பு மற்றும் பொது உதவிகளை
மக்களுக்கு அரசு அளித்தல்

42 பாதுகாப்பான பணிச் சூழ்நிலை மற்றும் மகளிர்க்கான மகப்பேறு உதவிகள்.
43 உழைப்பிற்கேற்ற ஊதியம் (வாழ்வதற்கான ஊதியம்)
43 A தொழிற்சாலை நிர்வாகத்தில் ஊழியர்கள் பங்கேற்கும் நிலை
43 B கூட்டுறவு சங்கங்களை ஊக்குவித்தல்.
44 குடிமக்களுக்கு ஒரே மாதிரியான சட்ட நடைமுறைகள்
45 ஆறு வயதிற்கு உட்பட்ட குழந்தைகளுக்கான இலவச கல்வி.
46 அட்டவணைப்பிரிவு, பழங்குடியினர் மற்றும் நலிந்தோர் நலன்
47 பொது சுகாதாரம்
48 விவசாயம் மற்றும் கால்நடை ஒருங்கமைப்பு.
48 A காடுகள் மற்றும் காட்டு விலங்குகள் பாதுகாப்பு.
49 தேசிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த கட்டிடங்கள் மற்றும் நினைவுச்சின்னங்களைப் பாதுகாத்தல்
50 நிர்வாகத்திடம் இருந்து பிரிக்கப்பட்ட நீதித்துறை
51 பன்னாட்டு அமைதி மற்றும் பாதுகாப்பை ஊக்குவித்தல்.

அடிப்படை கடமைகள்
51 A அடிப்படை கடமைகள் (11)

குடியரசுத்தலைவர் மற்றும் துணைக் குடியரசுத்தலைவர்
52 இந்தியக் குடியரசுத் தலைவர்
53 மத்திய அரசின் நிர்வாக அதிகாரம்
54 குடியரசுத் தலைவரின் தேர்தல்
55 குடியரசுத் தலைவர் தேர்தெடுக்கப்படும் முறை
56 குடியரசுத் தலைவரின் பதவிக்காலம்
57 மீண்டும் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவதற்கான வரையறைகள்
58 குடியரசுத் தலைவராவதற்கான தகுதிகள்
59 குடியரசுத் தலைவரின் அலுவலக நடைமுறைகள்
60 குடியரசுத் தலைவரின் பதவிப்பிரமாணம் மற்றும் இரகசியக் காப்புப் பிரமாணம்
61 குடியரசுத் தலைவரை நீக்குவதற்கான வழிமுறைகள்
62 குடியரசுத் தலைவர் தேர்தல் நடத்துவதற்கான கால அவகாசமும், நடைமுறைகளும்
63 இந்தியத் துணைக்குடியரசுத் தலைவர்
64 ராஜ்ய சபையின் தலைவர் துணைக் குடியரசுத்தலைவர்
65 குடியரசுத்தலைவராக செயல்பட துணைக்குடியரசுத் தலைவருக்கு வழங்கப்பட்ட அதிகாரங்கள் மற்றும் சூழ்நிலைகள்
66 துணைக்குடியரசுத் தலைவரை தேர்ந்தெடுப்பதற்கான தேர்தல் முறை
67 துணைக்குடியரசுத் தலைவரின் பதவிக்காலம்
68 துணைக்குடியரசுத் தலைவர் தேர்தல் நடத்துவதற்கான கால அவகாசமும், நடைமுறைகளும்.
69 துணைக் குடியரசுத் தலைவரின் பதவிப்பிரமாணமும், இரகசியக் காப்புப் பிரமாணமும்
70 குடியரசுத் தலைவரின் பணிகளை துணைக்குடியரசுத்தலைவர் மேற்கொள்ளல்
71 குடியரசுத்தலைவர் மற்றும் துணைக்குடியரசுத்தலைவர் தேர்தலில் உள்ள நடைமுறைகள் (அ) கோட்பாடுகள்
72 குடியரசுத்தலைவரின் மன்னிக்கும் அதிகாரம் (கருணை மனுக்கள்)
73 மத்திய அரசின் அதிகார எல்லை விரிவாக்கம்

மத்திய அமைச்சர்கள் மற்றும் அட்டர்னி ஜெனரல்
74 பிரதமரை தலைமையாகக் கொண்ட அமைச்சரவைக் குழு குடியரசுத் தலைவருக்கு உதவுதல்
75 அமைச்சர்கள்
76 அட்டர்னி ஜெனரல்
77 இந்திய அரசின் அலுவலக நடைமுறைகள்
78 குடியரசுத் தலைவருக்கு தேவையான தகவல்களை பிரதமர் வழங்குதல் பாராளுமன்றம்
79 பாராளுமன்றத்தின் அமைப்பு
80 ராஜ்ய சபா (மாநிலங்களவை)
81 லோக் சபா (மக்களவை)
82 மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பிற்கு பிறகு தொகுதிகளை மாற்றியமைத்தல்
83 பாராளுமன்றம் இயங்குவதற்கான கால வரையறை
84 பாராளுமன்ற உறுப்பினராவதற்கான தகுதிகள்
85 பாராளுமன்ற கூட்டத்தொடர், அவை ஒத்திவைப்பு, இதர
86 பாராளுமன்றத்தில் பேசுவதற்கு, மற்றும் செய்தி அனுப்புவதற்கான குடியரசுத் தலைவரின் உரிமைகள்
87 குடியரசுத் தலைவரின் சிறப்புரை
88 அமைச்சர்கள் மற்றும் அட்டர்னி ஜெனரல்க்கு பாராளுமன்றத்தில் வழங்கப்பட்ட உரிமைகள்
89 மேலவையின் தலைவர் மற்றும் துணைத்தலைவர்
90 மேலவையின் துணைத் தலைவர் நீக்கம்
91 மேலவையின் தலைவராக செயல்பட துணைத் தலைவர்க்கு வழங்கப்பட்ட உரிமைகள்
92 தலைவர் மற்றும் துணைத் தலைவர் நீக்க மசோதா அவையில் உள்ள போது அவர்கள் பொறுப்பில் நீடிக்க விலக்கு
93 சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர் (மக்களவை)
94 சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர் நீக்கம் மற்றும் பதவி விலகல்
95 துணை சபாநாயகர் மற்றும் பிற சபாநாயகராகப் பொறுப்பேற்பதற்கான நடைமுறைகள்
96 சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர் நீக்க மசோதா அவையில் உள்ள போது அவர்கள் பொறுப்பில் நீடிக்க விலக்கு
97 மேலவைத் தலைவர் மற்றும் துணைத் தலைவர், மக்களவை சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர்களுக்கு வழங்கப்படும் ஊதியம் மற்றும் சலுகைகள்
98 பாராளுமன்றச் செயலகம்
99 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் உறுதிமொழி மற்றும் காப்புப் பிரமாணங்கள்
100 பாராளுமன்றத்தில் வாக்களிக்கும் நடைமுறை, காலியிடங்கள்
101 பாராளுமன்றத்தின் இரு அவைகளுக்கும் ஒருவர் தேர்வு செய்யப்படும் போது ஒன்றின் பதவியை இழத்தல்.
102 உறுப்பினர்களின் தகுதி நீக்கம்
103 உறுப்பினர்களை தகுதி நீக்கம் செய்யும் வினாக்களின் முடிவெடுக்கும் அதிகாரம்
104 தகுதி நீக்கம் செய்யப்பட்ட உறுப்பினர் அவை நடவடிக்கைகளில் பங்கேற்றல் (அ) வாக்களித்தால் அபராதம் விதித்தல்
105 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட அதிகாரங்களின் முன்னுரிமைகள்
106 உறுப்பினர்களின் ஊதியம் மற்றும் இதர படிகள்
107 மசோதாவை அறிமுகம் செய்வதற்கான வழிமுறைகள்
108 இரு அவைகளின் கூட்டமர்வு (துழiவெ ளவைவiபெ)
109 பண மசோதா தொடர்பான சிறப்பு வழிகாட்டல்கள்
110 பண மசோதா – விளக்கம்
111 மசோதாக்களில் குடியரசுத்தலைவர் கையொப்பமிடல்
112 பட்ஜெட் (ஆண்டு நிதிநிலை அறிக்கை)
113 கணக்கீடு (நளவiஅயவந) தொடர்பாக நாடாளுமன்றத்தில் உள்ள வழிமுறைகள்
114 நிதி ஒதுக்கீட்டு மசோதா
115 கூடுதல் நிதி ஒதுக்கீடு
116 நிதி மசோதாக்கள், செலவினங்கள் மீது வாக்கெடுப்பு
117 நிதி மசோதா தொடர்பான சிறப்பு வழிமுறைகள்
118 செயல்பாட்டு முறை விதிகள்
119 நிதி தொடர்புடைய அலுவல் நடைமுறைகளை ஒழுங்குபடுத்துதல்
120 பாராளுமன்றத்தில் பயன்படுத்தப்படும் மொழிகள்
121 பாராளுமன்றத்தில் சில விவாதங்களுக்கு உள்ள கட்டுப்பாடுகள்
122 பாராளுமன்ற நடவடிக்கை மற்றும் நடைமுறைகளில் நீதிமன்றங்கள் தலையிட விலக்கு
123 குடியரசுத் தலைவரின் அவசரச் சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம்

உச்ச நீதிமன்றம்
124 உச்ச நீதிமன்றம் – அமைத்தல் (அ) நிறுவுதல்
124 A தேசிய நீதிமன்ற நியமனக் குழு
124 B குழுவின் செயல்பாடுகள்
124 C பாராளுமன்றத்திற்கு சட்டமியற்றும் அதிகாரம்
125 நீதிபதிகளின் ஊதியம்
126 செயல் தலைமை நீதிபதி நியமனம்
127 தற்காலிக நீதிபதிகள் நியமனம்
128 ஓய்வு பெற்ற நீதிபதிகளின் வருகைப் பதிவேடு
129 உச்சநீதிமன்றம் – நீதிமன்றத்தின் பதிவராக செயல்படுதல்
130 உச்சநீதிமன்றத்தின் அமைவிடம்
131 உச்சநீதிமன்றத்தின் உண்மையான அதிகாரம்
131 A நீக்கம்
132 மேல் முறையீடுகளை விசாரிக்கும் அதிகாரம்
133 சிவில் சட்டங்களின் மீதான மேல் முறையீடுகளை விசாரிக்கும் அதிகாரம்
134 குற்றவியல் வழக்குகள் மீதான மேல் முறையீடுகளை விசாரிக்கும் அதிகாரம்

134 A மேல்முறையீடு செய்ய சான்றிதழ்
135 உச்சநீதிமன்றத்திற்கு வழங்கப்பட்ட அதிகாரங்களும், வரம்புகளும்
136 மேல்;முறையீடு செய்வதற்கான கால அவகாசம்
137 உச்சநீதிமன்றம் தான் அளித்த தீர்ப்புகளையே மறு ஆய்வு செய்யும் அதிகாரம்.
138 உச்சநீதிமன்றத்தின் அதிகார வரம்பை அதிகப்படுத்துதல்
139 நீதிப் பேராணைகள் வழங்குவதற்கான அதிகாரம்
139 A வழக்குகளை மாற்றம் செய்யும் அதிகாரம்
140 உச்சநீதிமன்றத்தின் இதர அதிகாரங்கள்
141 உச்சநீதிமன்றத்தின் தீர்ப்புகள் (அ) சட்டங்கள் அனைத்து நீதிமன்றங்களுக்கும் பொருந்தும்
142 உச்சநீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பினை நடைமுறைப்படுத்துதல்
143 குடியரசுத்தலைவருக்கு உச்சநீதிமன்றத்திடம் கருத்துக் கேட்க்கும் அதிகாரம்
144 நிருவாகம் மற்றும் நீதித்துறை அலுவலர்கள் உச்சநீதிமன்ற ஆலோசனையின்படி செயல்படுதல்
144 A நீக்கம்
145 நீதிமன்ற விதிகள்
146 உச்சநீதிமன்றத்தின் செலவினங்கள்
147 சீராய்வு செய்யும் அதிகாரம்

ஆடிட்டர் ஜெனரல் (தணிக்கை அலுவலர்) 
148 இந்திய ஆடிட்டர் ஜெனரல்
149 பணிகள்
150 மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளின் கணக்குகள்
151 தணிக்கை விவரங்கள் – கோப்புகள்

ஆளுநர்
152 ளுவயவந என்பதன் விளக்கம்
153 மாநிலங்களின் ஆளுநர்கள்
154 மாநிலங்களின் செயல் அதிகாரங்கள்
155 ஆளுநர்களின் நியமனங்கள்
156 ஆளுநர்களின் பதவிக்காலம்
157 ஆளுநர்களின் தகுதிகள்
158 ஆளுநர்களின் அலுவலகங்களின் நிபந்தனைகள்
159 உறுதிமொழி மற்றும் பிரமாணங்கள்
160 சில சூழ்நிலைகளில் ஆளுநர்களின் முடிவெடுக்கும் அதிகாரம்
161 கருணை மனுக்கள் மீதான அதிகாரம்
162 மாநிலங்களின் செயல் அதிகார விரிவாக்கம்

மாநில அமைச்சர்கள் மற்றும் அட்வகேட் ஜெனரல்
163 அமைச்சரவைக் குழு ஆளுநருக்கு உதவுதல்
164 அமைச்சர்கள் பற்றிய விளக்கங்கள்
165 அட்வகேட் ஜெனரல்
166 மாநில அரசாங்கத்தின் அலுவல்கள்
167 ஆளுநருக்கு அரசின் செயல்பாடுகளை முதலமைச்சர் விளக்குவதற்கான நடைமுறைகள்.

மாநில சட்டமன்றம் (அ) சட்டசபை
168 மாநிலங்களில் சட்ட சபையை அமைத்தல் (அ) உருவாக்குதல்
169 சட்ட மேலவை உருவாக்கம் (அ) களைப்பு
170 சட்ட கீழவை அமைத்தல்
171 சட்ட மேலவை அமைத்தல்
172 சட்ட சபை அலுவல்கள் நடைபெறும் கால அளவு
173 சட்டமன்ற உறுப்பினராவதற்கான தகுதிகள்
174 சட்ட சபை கூட்டங்கள், ஒத்திவைப்பு, கலைப்பு
175 சட்ட சபைக்கு தகவல்கள் (அ) செய்திகள் அனுப்ப ஆளுநருக்கு அளிக்கப்பட்ட அதிகாரங்கள்
176 ஆளுநரின் சிறப்புரை
177 அமைச்சர்கள் மற்றும் அட்வகேட் ஜெனரல்களுக்கு வழங்கப்பட்ட உரிமைகள்
178 சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர்
179 சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர் பதவி விலகல், பதவிநீக்கம், காலியிடம்
180 சபாநாயகரின் பணிகளை துணை சபாநாயகர் மேற்கொள்ளுதல்
181 சபாநாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர்களின் பதவிநீக்க மசோதா சட்டமன்றத்தில் உள்ள போது அவை நடவடிக்கைகளில் பங்கேற்க விலக்கு
182 சட்ட மேலவையின் தலைவர் மற்றும் துணைத் தலைவர்.
183 தலைவர் மற்றும் துணைத் தலைவர் பதவி விலகல், பதவி நீக்கம் காலியிடம்
184 சட்ட மேலவைத் தலைவர் பணிகளை துணைத் தலைவர் மேற்கொள்ளல்
185 துணைத்தலைவரின் பதவி நீக்க மசோதா தலைவர் மற்றும் சட்ட மன்றத்தில் உள்ள போது அவை நடவடிக்கைகளில் பங்கேற்க விலக்கு
186 சபாநாயகர், துணை சபாநாயகர், தலைவர் மறறும் துணைத் தலைவர்களின ஊதியம் மற்றும் இதர படிகள்
187 சட்டமன்ற செயலகம்
188 சட்டமன்ற உறுப்பினர்களின் உறுதிமொழி மற்றும் பிரமாணங்கள்
189 சட்டமன்ற வாக்களிக்கும் நடைமுறை, அவையின் அதிகாரம், மற்றும் அவை உறுப்பினர் எண்ணிக்கை
190 சட்டமன்ற இரு அவைகளுக்கும் ஒருவர் தேர்வு செய்யப்படும் போது இரண்டில் ஒன்றின் பதவியை இழத்தல்
191 உறுப்பினர்களின் தகுதியிழப்பு
192 உறுப்பினர்களை தகுதிநீக்கம் செய்வதின் மீதான கேள்விகள் மீது முடிவு எடுக்கும் அதிகாரம்
193 தகுதி நீக்கம் செய்யப்பட்ட உறுப்பினர் அவை நடவடிக்கைகளில் பங்கேற்றால் (அ) வாக்களித்தால் அபராதம் விதித்தல்
194 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட முன்னுரிமைகள்
195 உறுப்பினர்களின் ஊதியம் மற்றும் இதர படிகள்
196 மசோதாவை அறிமுகம் செய்வதற்கான வழிமுறைகள்
197 சட்ட மேலவைக்கு சாதாரண மசோதாக்கள் மீது வழங்கப்பட்ட அதிகாரம்
198 பண மசோதாவை கையாள்வதற்கான சிறப்பு வழிமுறைகள்
199 பண மசோதா – விளக்கம்
200 மசோதாக்களுக்கு கையொப்பமிடல்
201 குடியரசுத்தலைவரின் ஒப்புதலுக்கு அனுப்பப்பட்ட மசோதாக்கள்
202 பட்ஜெட் (ஆண்டு நிதிநிலை அறிக்கை)
203 முன் மதிப்பீடு (நளவiஅயவந) செய்வதற்கு சட்டசபையில் உள்ள வழிமுறைகள்
204 நிதி ஒதுக்கீட்டு மசோதா
205 கூடுதல் நிதி ஒதுக்கீடு
206 நிதி மசோதாக்கள் மற்றும் செலவினங்கள் மீது வாக்கெடுப்பு
207 நிதி மசோதாக்களுக்கான சிறப்பு வழிமுறைகள்
208 செயல்பாட்டு முறை விதிகள்
209 நிதி தொடர்புடைய அலுவல் நடைமுறைகளை ஒழுங்குபடுத்துதல்
210 சட்டசபைகளில் பயன்படுத்தப்படும் மொழிகள்
211 சட்டசபைகளில் சிலவகை விவாதங்களுக்கான கட்டுப்பாடுகள்
212 சட்டமன்ற நடைமுறைகளில் நீதிமன்றங்கள் தலையிட விலக்கு
213 ஆளுநரின் அவசரச் சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம்
214 உயர்நீதிமன்றங்கள்
215 உயர்நீதிமன்றங்கள், நீதிமன்ற பதிவராக செயல்படுதல்
216 உயர்நீதிமன்றத்தை நிறுவுதல்
217 உயர்நீதிமன்ற நீதிபதிகள் நியமனம் மற்றும் நிபந்தனைகள்
218 உச்சநீதிமன்றத்தின் சில வழிமுறைகள் உயர்நீதிமன்றங்களுக்கும் பொருந்துதல்
219 நீதிபதிகளின் உறுதிமொழி மற்றும் பிரமாணங்கள்
220 நீதிபதிகளின் நிரந்தர நியமனத்திற்கு பிறகு அவர்கள் பிற சட்ட நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட தடை
221 நீதிபதிகளின் ஊதியங்கள் மற்றும் பிற சலுகைகள்
222 ஒரு நீதிமன்றத்திலிருந்து மற்றொரு நீதிமன்றத்திற்கு நீதிபதிகளின் மாற்றம்
223 செயல் தலைமை நீதிபதியை நியமித்தல் (யஉவiபெ)
224 கூடுதல் நீதிபதிகள் நியமனம்
224 A ஓய்வு பெற்ற நீதிபதிகளின் மறுநியமனம்
225 மாநில நீதிமன்றத்தின் அதிகார வரம்பு (அ) எல்லை
226 மாநில நீதிமன்றங்களுக்கு நீதிப்பேராணைகள் வழங்குவதற்கான அதிகாரங்கள் (றசவைள)
226 A நீக்கப்பட்டது.
227 கீழ்நீதிமன்றங்களை மேற்பார்வையிட உயர்நீதிமன்றங்களுக்கு வழங்கப்பட்ட அதிகாரம்
228 கீழ்நீதிமன்றங்களிலிருந்து உயர்நீதிமன்றங்களுக்கு மாற்றப்படும் வழக்குகள்.
228 A நீக்கப்பட்டது
229 நீதிபதிகள், நீதிமன்ற ஊழியர்களின் ஊதியங்கள் மற்றும் சலுகைகள்
230 உயர்நீதிமன்ற எல்லையானது யூனியன்பிரதேசங்களுக்கு விரிவாக்கம்
231 இருமாநிலங்களுக்கு பொதுவான நீதிமன்றங்கள்
232 நீக்கப்பட்டது.
233 மாவட்ட நீதிபதிகள் நியமனம்
233 A மாவட்ட நீதிபதிகளின் உத்தரவுகளுக்கான உத்தரவாதங்கள்
234 மாவட்ட நீதிபதிகள் தவிர்த்து பிற நீதிபதிகள் நியமனம்
235 கீழ் நீதிமன்றங்களை கட்டுப்படுத்தும் அதிகாரம்
236 பொருள்விளக்கம் அளித்தல்
237 இப்பகுதியின் நடைமுறைகள் சில வகை நீதிபதிகளுக்கு பொருந்துதல்.
238 நீக்கப்பட்டது.

யூனியன் பிரதேசங்கள்
239 யூனியன் பிரதேசங்களின் நிர்வாகம்
239 A யூனியன் பிரதேசங்களுக்கு சட்டமன்றம் மற்றும் அமைச்சரவையை உருவாக்குதல்
239 AA டெல்லி மாநிலத்திற்கான சிறப்பு அந்தஸ்து
239 AB அரசியலமைப்பின் படி அரசு செயல்படாத போது மேற்கொள்ள வேண்டியவை
239 B லெப்டினன்ட் ஆளுநருக்கு அவசர சட்டம் இயற்றுவதில் உள்ள அதிகாரம்
240 யூனியன் பிரதேசங்களின் மீது குடியரசுத்தலைவருக்கு உள்ள அதிகாரங்கள்
241 உயர்நீதிமன்றங்கள்
242 நீக்கப்பட்டது.

உள்ளாட்சி அமைப்புகள்: (கிராம பஞ்சாயத்து)
243 உள்ளாட்சி அமைப்புகள் – விளக்கம்
243A கிராம சபை
243B கிராம சபை உருவாக்கம்
243C கிராம சபை அமைப்பு
243D இட ஒதுக்கீடு
243E கிராம சபையின் பதவிக்காலம்
243F உறுப்பினர்களின் தகுதியிழப்பு
243G கிராம சபையின் அதிகாரங்கள், கடமைகள்
243H வரிவிதிக்கும் அதிகாரம்
243I நிதிக்குழு
243J தணிக்கை (யுரனவை)
243K கிராமசபை தேர்தல்
243L யூனியன் பிதேசங்களுக்கான கிராமசபை
243M விலக்கு அளிக்கப்பட்ட பகுதிகள்
243N நடைமுறை சட்டங்களின் நீட்டிப்பு
243O தேர்தல் நடைமுறைகளில் நீதிமன்றங்கள் தலையிட விலக்கு

உள்ளாட்சி அமைப்புகள்: (நகராட்சிகள்)
243 P பொருள் விளக்கம்
243Q நகராட்சியின் உருவாக்கம்
243R நகராட்சியின் அமைப்பு
243S நகர வார்டுகளின் அமைப்பு மற்றும் உருவாக்கம்.
243T இட ஒதுக்கீடு
243U நகராட்சிகளின் பதவிக்காலம்
243V உறுப்பினர்களின் பதவிநீக்கம்
243W நகராட்சிகளின் அதிகாரம், கடமைகள்
243X வரிவிதிக்கும் அதிகாரம்
243Y நிதிக்குழு
243Z தணிக்கை
243ZA தேர்தல்
243ZB யூனியன் பிததேசங்களுக்கான நகராட்சி அமைப்பு
243ZC விலக்கு அளிக்கப்பட்ட பகுதிகள்
243ZD மாவட்ட திட்டக்குழு
243ZE மாநகர திட்டக்குழு
243ZF நடைமுறை சட்டங்களின் நீட்டிப்பு
243ZG தேர்தல் நடைமுறைகளில் நீதிமன்றங்கள் தலையிட விலக்கு.

கூட்டறவு சங்கங்கள்
243ZH பொருள் விளக்கம்
243ZI கூட்டுறவு சங்கங்களை இணைத்தல்
243ZJ உறுப்பினர்கள் மற்றும் பணியாளர்களின் பதவிக்காலம்
243ZK உறுப்பினர்களின் தேர்தல்
243ZL வாரியத்தைத் (டீழயசன) தற்காலிகப் பதவிநீக்கம் செய்தல் மற்றும்
தற்காலிக நிர்வாகம்
243ZM தணிக்கை (யுரனவை)
243ZN பொதுக்குழுக் கூட்டம்
243ZO உறுப்பினர்களுக்குத் தகவல் பெறும் உரிமைகள்
243ZP வருமானம்
243ZQ குற்றங்களும், தண்டணைகளும்
243ZR பல மாநிலங்களை இணைத்து கூட்டுறவு சங்கங்களை உருவாக்குதல்.
243ZS யூனியன் பிரதேசங்களுக்கான கூட்டுறவு சங்கங்கள்
243ZT நடைமுறைச்சட்டங்களின் நீட்டிப்பு

அட்டவணை மற்றும் பழங்குடியினர் பிரிவு
244 அட்டவணை மற்றும் பழங்குடியினர் பகுதிகளின் நிருவாகம்.
244 A அஸ்ஸாம் மாநில பழங்குடியினர் பகுதிகளின் உருவாக்கம், நிருவாகம்.

மத்திய – மாநில உறவு: (சட்டம் தொடர்புடையது)
245 மத்திய மற்றும் மாநில சட்டங்களின் எல்லைகள்
246 மத்திய மற்றும் மாநில சட்டங்களின் கருத்துருக்கள்
247 கூடுதல் நீதிமன்றங்களை உருவாக்க பாராளுமன்றத்திற்கு உள்ள அதிகாரம்.
248 சட்டம் உருவாக்குவதில் உள்ள எஞ்சிய அதிகாரங்கள்
249 தேசிய நலனுக்காக மாநிலங்களின் பட்டியலில் மத்திய அரசுக்குள் சட்டம்; இயற்றும் அதிகாரம்.
250 அவசரநிலைப் பிரகடணத்தின்போது மாநிலப்பட்டியலில் பாராளுமன்றம் மத்திய அரசுக்கு சட்டமியற்றும் அதிகாரம்.
251 உறுப்பு 249, 250ல் மத்திய, மாநில அரசுகள் சட்டம் இயற்றுவதினால் உருவாகும் இடர்பாடுகள்
252 இரு மாநிலங்களின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க பாராளுமன்றம் சட்டம் இயற்றுதல்,அதை பிற மாநிலங்கள் பயன்படுத்தும் அதிகாரம்.
253 பன்னாட்டு ஒப்பந்தங்களை செயல்படுத்த சட்டமியற்றும் அதிகாரம்.
254 பாராளுமன்ற, சட்டமன்ற சட்டங்களுக்கிடையேயான முரண்பாடுகள்.
255 நடைமுறை கொள்கைகளுக்கான பரிந்துரைகளும், தடைகளும்.

மத்திய – மாநில உறவு: (நிருவாகம் தொடர்புடையது)
256 மத்திய – மாநில அரசுகளின் கடமைகள்
257 சில சூழ்நிலைகளில் மாநில அரசுகளின் மேல் மத்திய அரசுக்குள்ள அதிகாரம்
257 A நீக்கப்பட்டது
258 சில அதிகாரங்களை மாநில அரசுக்கு, மத்திய அரசு வழங்குவதற்கான அதிகாரம்
258 A மாநில அரசுகளின் சில பொறுப்புகளை மத்திய அரசு ஏற்கும் அதிகாரம்
259 நீக்கப்பட்டது.
260 இந்தியாவிற்கு வெளியில் உள்ள இந்திய நிலப்பகுதிகளின் மேல் மைய
அரசிற்குள்ள அதிகாரம்.
261 பொதுச் சட்டங்கள், கோப்புகள் மற்றும் சட்டரீதியான ஆணைகள்.
262 நதிநீர் பங்கீடு
263 மாநிலங்களுக்கிடையேயான கவுன்சில்.

மத்திய-மாநில உறவு: (நிதி)
264 பொருள் விளக்கம்
265 சட்டத்தால் பாதுகாக்கப்பட்ட இனங்களுக்கு வரிவிலக்கு
266 தொகுப்பு நிதி (கன்சாலிடேட்டட் ஃபண்ட்) மற்றும் பொதுக் கணக்கு (பப்ளிக் அக்கவுண்ட்ஸ்)
267 அவசரகால நிதி (கண்டின்ஜென்ஸிஃபண்ட்)
268 வரியானது மத்திய அரசால் விதிக்கப்பட்டு மாநில அரசுகளால் வசூலித்து பயன்படுத்தப்படுதல்.
268 A சேவை வரி – மத்திய அரசால் விதிக்கப்பட்டு, மத்திய-மாநில அரசுகளால் வசூலிக்கப்பட்டு பயன்படுத்தப்படுதல்.
269 வரி மத்திய அரசால் விதிக்கப்பட்டு, வசூலிக்கப்பட்டு மாநில அரசுகளுக்கு வழங்கப்படுதல்
270 வரி விதிக்கப்பட்டு மத்திய-மாநில அரசுகளுக்கிடையே பங்கிடப்படுவது.
271 சில வரிகளின் மீது விதிக்கப்படும் கூடுதல் வரி மத்திய அரசால் பயன்படுத்தப்படும்.
272 நீக்கப்பட்டது
273 சணல் பொருட்களின் ஏற்றுமதிக்கு மானியம்.
274 சில வரிவிதிப்புகளால் மாநிலங்களுக்கு பாதிப்பு ஏற்படுமாயின் அவ்வரிவிதிப்பிற்கு குடியரசுத்தலைவரின் முன் ஒப்புதல் தேவை.
275 சில மாநிலங்களுக்கு மத்திய அரசால் வழங்கப்படும் மாநியங்கள்
276 தொழில், வணிகம் மற்றும் வேலைவாய்ப்பு மீது விதிக்கப்படும் வரி
277 சேமிப்பு
278 நீக்கப்பட்டது
279 நிகர வருமானம் கணக்கிடல்
280 நிதிக் குழு
281 நிதிக்குழுவின் பரிந்துரைகள்
282 மத்திய, மாநில அரசுகளின் செலவினம் அவற்றின் வருவாயில் இருந்து ஈடுகட்டப்படுகிறது.
283 அனைத்து வகை நிதிகளும் அரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருத்தல்
284 நீதிமன்றம், மனுதாரர் செலுத்துநிதி மற்றும் அரசு அலுவலர்கள் வசூலிக்கும் நிதியை அரசு தன் கட்டுப்பாட்டில் வைத்தல்.
285 மைய அரசின் சொத்துக்கள் மீது மாநில அரசு வரிவிதிப்பதில் இருந்து விலக்கு.
286 சில கொள்முதல் மற்றும் விற்பனைகளுக்கு வரி விலக்கு
287 சில மின்சார பயன்பாடுகளுக்கு வரி விலக்கு
288 சில மின்சாரம் மற்றும் குடிநீர் பயன்பாடுகளுக்கு வரிவிதிப்பிலிருந்து விலக்கு.
289 மாநில அரசின் சொத்துகளுக்கு மத்திய அரசின் வரிவிதிப்பிலிருந்து விலக்கு.
290 சில வகை செலவினங்கள் மற்றும் ஓய்வூதிய நிதிப்பற்றாக்குறையை சீர்மைப்படுத்துதல்.
290 A தேவசம் போர்டுகளுக்கு ஆண்டுதோறும் வழங்கப்படும் நிதி
291 நீக்கப்பட்டது
292 மைய அரசால் வாங்கப்படும் கடன்
293 மாநில அரசுகளால் வாங்கப்படும் கடன்.
294,295,296 அரசாங்கத்திற்கு நிலம் மற்றும் இதர சொத்துக்களின் மீது உள்ள உரிமைகள்.
297 தேசத்தின் கடல் எல்லைகளுக்கு உட்பட்ட பகுதிகளில் உள்ள சொத்துகள் மற்றும் வளங்கள் மீது அரசாங்கத்திற்கு உள்ள உரிமைகள்
298 வாணிபம் செய்வதற்கு அரசாங்கத்திற்கு உள்ள உரிமைகள்
299 ஒப்பந்தங்கள்
300 வழக்குகள் மற்றும் செயல்முறை ஆணைகள்
300 A சொத்துரிமை (சட்டரீதியான உரிமை)
301 வாணிபம் செய்வதற்கான சுதந்திரம்
302 வாணிபம் செய்வதற்கு கட்டுப்பாடுகள் விதிக்க பாராளுமன்றத்திற்குள்ள அதிகாரம்
303 வாணிபம் செய்வதில் மைய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கு உள்ள சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் மற்றும் கட்டுப்பாடுகள்
304 வாணிபம் செய்வதில் மாநில அரசாங்கங்களுக்கு உள்ள கட்டுப்பாடுகள்
305 வாணிபம் தொடர்பாக வழக்கத்திலுள்ள சட்டங்களை பாதுகாத்தல் (அரசாங்கத்தின் அதிகாரத்ததை பாதுகாக்க)
306 நீக்கப்பட்டது.
307 301 முதல் 304 வரையிலான உறுப்புகளை செயல்படுத்துவதற்காக அலுவலர்களை நியமித்தல்.
308 பொருள் விளக்கம்
309 மைய, மாநில அரசுகளின் கீழ் பணிபுரியும் ஊழியர்களுக்கான விதிமுறைகள்.
310 ஊழியர்களின் பதவிக்காலம்
311 ஊழியர்களுக்கு வழங்கப்படும் தண்டணைகள்
312 அனைத்து இந்திய அரசு பதவிகள் (யுடட iனெயை ளநசஎiஉநள)
312 A ஊழியர்களுக்கான நடைமுறைகளை வகுக்க பாராளுமன்றத்திற்கு உள்ள அதிகாரங்கள்
313 இடைக்கால முன்னேற்பாடுகள்
314 நீக்கப்பட்டது.

தேர்வாணையங்கள்
315 மைய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கான தேர்வாணையங்கள்
316 தேர்வாணைய உறுப்பினர்களின் நியமனம்
317 தேர்வாணைய உறுப்பினர்களின் பதவிநீக்கம்.
318 தேர்வாணைய உறுப்பினர்களுக்கான நடைமுறைகள்
319 தேர்வாணைய உறுப்பினர்கள் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட அரசுப்பணிகளை செய்யத்தடை.
320 தேர்வாணையங்களின் செயல்பாடுகள் மேற்கொள்ள தடை
321 தேர்வாணையங்களின் அதிகார வரம்பை அதிகரித்தல்
322 தேர்வாணையங்களின் செலவினங்கள்
323 தேர்வாணையங்களின் அறிக்கை.

தீர்ப்பாயங்கள்
323 A நிருவாகத்தீர்பாயங்கள்
323 B இதர தீர்ப்பாயங்கள்

தேர்தல்கள்
324 தேர்தல் நடத்துவதற்கு தேர்தல் ஆணையத்திற்குள்ள அதிகாரம்
325 வாக்காளர் பட்டியலில் பெயர் சேர்க்க உள்ள உரிமை அனைத்து இந்தியர்களும் (சாதி,மத, இன வேறுபாட்டிற்கு அப்பாற்பட்டு)
326 மக்களவை மற்றும் மாநில சட்டசபைகளுக்கு வயதுவந்தோர் வாக்குரிமைப்படி தேர்தல்.
327 சட்டசபைக்கு தேர்தல் நடத்த விதிகளை வகுக்க பாராளுமன்றத்திற்கு உள்ள உரிமை

328 மாநில சட்டசபை தேர்தல் நடத்த விதிமுறைகளை வகுக்க மாநில சட்டசபைக்கு உள்ள உரிமை.
329 தேர்தல் நடைமுறைகளில் தலையிட நீதிமன்றங்களுக்குத் தடை (கட்டு;ப்பாடு)
329 A நீக்கப்பட்டது
330 மக்களவைத் தேர்தலில் பழங்குடியினர் மற்றும் அட்டவணைப் பிரிவினற்கு வழங்கப்பட்ட இட ஒதுக்கீடு
331 மக்களவைத் தேர்தலில் ஆங்கிலோ – இந்தியன் பிரிவினற்கு வழங்கப்பட்ட இட ஒதுக்கீடு
332 சட்டமன்ற தேர்தலில் பழங்குடியினர் மற்றும் அட்டவணைப் பிரிவினற்கு வழங்கப்பட்ட இட ஒதுக்கீடு
333 சட்டமன்ற தேர்தலில் ஆங்கிலோ – இந்தியன் பிரிவினற்கு வழங்கப்பட்ட இட ஒதுக்கீடு
334 எழுபது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இடஒதுக்கீடு முறையை கைவிடுதல்.
335 பழங்குடியினர் மற்றும் அட்டவணைப் பிரிவினருக்கு பதவிகள் மற்றும் அரசுப்பணிகளில் உள்ள உரிமைகள் மற்றும் கோரிக்கைகள்.
336 சில அரசுப்பணிகளில் ஆங்கிலோ – இந்தியன் பிரிவினற்கு உள்ள சலுகைகள்
337 ஆங்கிலோ-இந்தியன் பிரிவினற்கு கல்வி தொடர்பான நிதியுதவி
338 தேசிய அட்டவணைப்பிரிவு கமி~ன்
338 A தேசிய பழங்குடியினர் கமி~ன்
339 பழங்குடியினர் மற்றும் அட்டவணைப்பிரிவு பகுதிகளின் நிருவாகத்தில் மைய அரசிற்கு உள்ள அதிகாரம்
340 தேசிய பிற்படுத்தப்பட்டோர் நல கமி~ன்
341 அட்டவணைப்பிரிவு
342 பழங்குடியினர்.

அலுவலக மொழிகள்
343 மைய அரசின் அலுவலக மொழி
344 அலுவலக மொழி குறித்த பாராளுமன்றக் குழுக்கள்
345 மாநிலங்களின் அலுவலக மொழிகள்
346 மைய, மாநில அரசுகளுக்கிடையே தகவல் தொடர்புக்கு பயன்படுத்தப்படும் மொழி
347 குறிப்பிட்ட மொழியைப் பேசும் மக்களுக்கு அரசு வழங்கியுள்ள சிறப்பு சலுகைகள்
348 உச்சநீதிமன்ற, உயர்நீதிமன்றக் கூட்டங்கள் மற்றும் மசோதாக்களுக்கு பயன்படுத்தப்படும் மொழிகள்
349 மொழிகள் தொடர்பாக இயற்றப்படும் சட்டங்களை நடைமுறைப்படுத்துவதற்குள்ள வழிமுறைகள்
350 மக்கள் குறைகளை அரசுக்கு தெரிவிக்க பயன்படுத்தப்படும் மொழி
350 A தாய்மொழியின் வாயிலாக ஆரம்பநிலைக் கல்வி
350 B மொழிச்சிறுபாண்மையினருக்கான சிறப்பு அலுவலர்.
351 ஹிந்தி மொழி வளர்ச்சிக்கான வழிகாட்டுதல்கள்

அவசரகால வழிமுறைகள்
352 தேசிய அவசர நிலைப் பிரகடனம்
353 விளைவுகள்
354 நிதிப்பங்கீடு
355 அவசர சூழ்நிலைகளின் போது மாநிலங்களைப் பாதுகாப்பதில் மைய அரசிற்கு உள்ள கடமை
356 குடியரசுத் தலைவரின் ஆட்சி
357 மாநில சட்டசபையின் அதிகாரத்தை மைய அரசு தன் கட்டுப்பாட்டில் வைத்தல்
358 அவசர நிலையின் போது உறுப்பு 19 ஐ தடைசெய்தல்
359 அடிப்படை உரிமைகளை பயன்பாட்டிலிருந்து தடைசெய்தல்
359A நீக்கப்பட்டது.
360 நிதிநெருக்கடி நிலை பிரகடனம்

இதர நடைமுறைகள் (முன் ஏற்பாடுகள்)
361 குடியரசுத்தலைவர், ஆளுநர்கள் மற்றும் முக்கியஸ்தர்களுக்கு வழங்கப்படும் பாதுகாப்பு நடைமுறைகள்
361A பாராளுமன்றம் மற்றும் சட்டமன்றங்கள் வெளியிடும் செயல்முறை ஆணைகளுக்கான பாதுகாப்பு.
361B ஆதாயம் தரும் அரசியல் பதவிகளில் நியமனம் செய்ய தடை.
362 நீக்கப்பட்டது.
363 சில வகை உடன்படிக்கைகள் மற்றும் ஒப்பந்தங்களில் ஏற்படும் பிரச்சினைகளில்
நீதிமன்றங்கள் தலையிட தடை.
363 சிற்றரசர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட உரிமைகள் மற்றும் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட சலுகைகளை ரத்து செய்தல்.
364 துறைமுகங்கள் மற்றும் விமானநிலையங்களுக்கு வழங்கப்பட்ட சிறப்பு முன் ஏற்பாடுகள்
365 மைய அரசின் வழிகாட்டுதல்களை மாநில அரசுகள் பின்பற்றப்படாத போது குடியரசுத் தலைவரின் ஆட்சியை அமல்படுத்தல்.
366 வரையறை
367 பொருள் விளக்கம்.

அரசியலமைப்புச் சட்டத்தித்தம்
368 அரசியலமைப்புச் சட்டத்தைத் திருத்துவதற்கு பாராளுமன்றத்திற்கு உள்ள அதிகாரம்.

தற்காலிக, இடைக்கால மற்றும் சிறப்பு முன் ஏற்பாடுகள்
369 பொதுப்பட்டியலில் உள்ள பிரிவுகளில் தற்காலிகமாக சட்டமியற்ற பாராளுமன்றத்திற்குள்ள அதிகாரம்.
370 ஜம்மு மற்றும் கா~;மீருக்கு உள்ள தற்காலிக சிறப்பு அந்தஸ்து
371 மகாரா~;ட்ரா மற்றும் குஜராத் மாநிலங்களுக்கு உள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 A நாகலாந்து மாநிலத்திற்கு உள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 B அசாம் மாநிலத்திற்கு உள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 C மணிப்பூர் மாநிலத்திற்கு உள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 D ஆந்திரபிரதேசம் (அல்லது) தெலுங்கானா மாநிலத்திற்கு உள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 E மத்திய பல்கலைக்கழகத்தை ஆந்திரபிரதேசத்தில் நிறுவுதல்
371 F சிக்கிம் மாநிலத்திற்குள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 G மிசோரம் மாநிலத்திற்குள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 H அருணாச்சலப்பிரதேசம் மாநிலத்திற்குள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 I கோவா மாநிலத்திற்குள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
371 J கர்நாடகா மாநிலத்திற்குள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
372 நடைமுறையிலுள்ள சட்டங்களின் நீட்டிப்பு
372A சில சட்டங்களை தழுவுவதற்கு ஃ ஏற்க குடியரசுத் தலைவருக்குள்ள அதிகாரம்

373 சில வழக்குகளில் கைது செய்யப்பட்டவர்களுக்கு உத்தரவு வழங்குவதற்கு குடியரசுத்தலைவர்க்கு உள்ள அதிகாரம்.
374 உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள் மற்றும் செயல்முறை ஆணைகள் தொடர்பான நடைமுறைகள் அல்லது அந்தஸ்த்துகள்

375 நீதிமன்றங்கள், அலுவலர்கள் மற்றும் நிர்வாகிகள் தொடர்ந்து செயல்படுவதற்கு உள்ள சிறப்பு நடைமுறைகள்
376 உயர்நீதிமன்றங்களின் நீதிபதிகளுக்குள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
377 கம்ப்ட்ரோலன் அண்ட் ஆடிட்டர் ஜெனரல் ஆப் இந்தியாவுக்கு உள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்
378 அரசு தேர்வாணையங்களுக்கு உள்ள சிறப்பு அந்தஸ்த்துகள்.
378A ஆந்திர பிரதேசத்தின் சட்டசபையின் கால அளவு தொடர்பான நடைமுறைகள் அல்லது அந்தஸ்த்துகள்
379 முதல் 391 வரை நீக்கப்பட்டது
392 அவசர சூழ்நிலைகளைக் கையாள குடியரசுத்தலைவருக்கு உள்ள அதிகாரங்கள்
393 இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் என தலைப்பிடுதல்
394 சட்டங்களை நடைமுறைப்படுத்துதல்
394A சட்டங்களை நடைமுறைப்படுத்துதல்
395 நீக்கங்கள் (நடைமுறைச் சட்டங்களை நீக்குதல்)

5.1 – 1956 க்குப் பிறகு உருவாக்கப்பட்ட மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்கள்
1) 1960 – மகாராஷ்ரா, குஜராத் (15)
2) 1961 – தாத்ரா மற்றும் நாகர்கவேலி (யூனியன் பிரதேசம்)
3) 1987 – கோவா (முழு மாநில அந்தஸ்து)
4) 1962 – புதுச்சேரி (யூனியன் பிரதேசம்)
5) 1963 – நாகலாந்து (16)
6) 1966 – ஹரியானா (17)
7) 1971 – இமாச்சல பிரதேசம் (18)
8) 1972 – மணிப்பூர் (19)
9) 1972 – திரிபுரா (20)
10) 1972 – மேகாலயா (21)
11) 1975 – சிக்கிம் (22) (பிரிட்டிஷ் காலத்தில் சோஹ்யால் மன்னர்களால் ஆளப்பட்டது)
12) 1987 – மிசோரம் (23), அருணாச்சல பிரதேசம் (24), கோவா (25)
13) 2000 – சட்டீஸ்கர் (26), உத்ரகாண்ட் (27), ஜார்கன்ட் (28)
14) 2014 – தெலுங்கானா (29)

5.2 – மாநிலங்களின் பழைய பெயர்களும், புதிய பெயர்களும்
1) யுனைட்டட் புராவின்ஸ் – உத்திரபிரதேசம்(1950)
2) மெட்ராஸ் – தமிழ்நாடு (1969)
3) மைசூர் – கர்நாடகா (1973)
4) லட்சத்தீவு, மினிகாய் அமினடிங்;தீவு – லட்சத்தீவு (1973)
5) டெல்லி யூனியன் பிரதேசம் – தேசியதலைநகரம் டெல்லி (1992)
6) உத்தராஞ்சல் – உத்தரகாண்ட்(2006)
7) பாண்டிச்சேரி – புதுச்சேரி (2006)
8) ஒரிசா – ஒடிசா (2011)

 அரசியலமைப்புச்சட்டம் செயல்பாட்டுக்கு வந்த பிறகு குடியுரிமையைப் பெற மற்றும் விட்டுக் கொடுக்க இந்தியக் குடியுரிமைச் சட்டம் (1955) வழிவகை செய்கிறது.
 காமன்வெல்த் குடியுரிமை ரத்துச் (சட்டத்திருத்தம்) சட்டம் – 2003. இந்தியாவில் ஒற்றை குடியுரிமை முறை பின்பற்றப்படுகிறது

6.1 – குடியுரிமையைப் பெற தகுதியுடையவர்கள்
 26 ஜனவரி, 1950ல் மற்றும் அதற்குப் பிறகும், இந்தியாவில் பிறந்தவர்கள் குடியுரிமைப் பெற தகுதியுடையவர்கள்.
 ஜீலை 1, 1987க்கு முன்னர் இந்தியப் பெற்றோர் அல்லாததோருக்கு இந்தியாவில் பிறந்த குழந்தைகள்
 ஜீலை 1, 1987க்கு பிறகு இந்தியாவில், இந்தியப் பெற்றோருக்குப் பிறந்த குழந்தைகள். (தாய், தந்தை யாரேனும் ஒருவர் இந்தியராக இருத்தல்)
 டிசம்பர் 3, 2004ல் மற்றும் அதற்குப் பிறகும் இந்தியப் பெற்றோருக்குப் பிறந்த குழந்தைகள்.

 இந்தியக் குடியுரிமையை பின்வரும் வழிகளில் பெறலாம்
1) பிறப்பு 2) வாரிசுகள் 3) பதிவு செய்தல் 4) இயல்பாக பெறுதல்
5) பிறநாட்டின் பகுதிகள் இணைப்பதன் மூலம்

6.2 – வம்சாவழியினர்
 ஜனவரி 26, 1950க்கு பிறகும், டிசம்பர் 10, 1992க்கு முன்னரும் இந்தியத் தந்தைக்கு பிறந்த குழந்தைகள் (வெளிநாடுகளில்)
 டிசம்பர் 10, 1992க்குப் பிறகு இந்திய குடியுரிமை பெற்ற பெற்றோருக்கு வெளிநாடுகளில் பிறந்த குழந்தைகள்
 டிசம்பர் 3, 2004 முதல் வெளிநாடுகளில் பிறக்கும் குழந்தைகள் ஓர் ஆண்டிற்குள் இந்தியத் தூதரகத்தில் பதிவு செய்தல் வேண்டும்.
 பதிவு செய்ததின் மூலம் முறையாக இந்தியாவிற்குள் வந்த பிறநாட்டினர் குறிப்பாக இந்திய வம்சாவழியினர் (7ஆண்டுகள்)
 இயல்பாக பிறநாட்டினர் இந்தியக் குடியுரிமை பெற மைய அரசிடம் விண்ணப்பிப்பதின் மூலம் குடியுரிமை பெறலாம். மேலும் அவர் தன் சொந்த நாட்டின் குடியுரிமையை இழக்க நேரிடும்.
 புதிய நிலப்பகுதிகள் இந்தியாவுடன் இணைக்கப்படும் போது அந்நிலப்பகுதியில் வாழும் மக்கள் இந்தியக்குடியுரிமை பெறலாம். (எ.கா) புதுச்சேரி 1961ல் இந்தியாவுடன் இணைக்கப்பட்ட போது இந்தியக் குடியுரிமைச் சட்டம் 1955ன் படி அப்பகுதி மக்கள் இந்தியக் குடியுரிமையைப் பெற்றனர்.
 1955 ஆம் ஆண்டு இந்தியக் குடியுரிமைச்சட்டம் குடியுரிமையை இழப்பதற்கான மூன்று வழிமுறைகளை அளித்துள்ளது.
 குடியுரிமையைத் தானாக முன்வந்து துறத்தல்
 இந்தியர் தவறான முறையில் குடியுரிமையை பெற்றிருப்;பின் குடியுரிமை ரத்து செய்யப்படும்
 இந்தியக் குடியுரிமை சட்டம் 1955ன் படி காமென்வெல்த் குடியுரிமை வழங்கப்பட்டது.
 பின்னர் 2003ல் காமென்வெல்த் குடியுரிமை ரத்து செய்யப்பட்டது.
 2000ம் ஆண்டில் குடியுரிமையை பற்றி ஆய்வு செய்ய அமைக்கப்பட்ட குழு L.M சிங்வி ஆகும்
 இந்திய வம்சாவழியினர் – வெளிநாடு வாழ் இந்தியர் என பதிவு செய்துகொள்ளும் வசதிகள் இந்திய அரசால் வழங்கப்பட்டுள்ளது.
 இந்தியக் குடியுரிமை சட்டதிருத்தம் – 2015 ன்படி வெளிநாடுவாழ் இந்தியர் மற்றும் இந்திய வம்சாவழியினர் இரண்டும் ஒன்றாக இணைக்கப்பட்டு “வெளிநாடு வாழ் இந்தியர் அடையாள அட்டை உள்ளவர்” என மாற்றம் செய்யப்பட்டுள்ளது.

7.1 – அடிப்படை உரிமைகள்

 முதன் முதலில் 7 அடிப்படை உரிமைகள் வழங்கப்பட்டன.
 அடிப்படை உரிமைகள் இந்தியாவின் மேக்ன கர்த்தா(மகாசாசனம்) என வழங்கப்படுகிறது.
 அனைவருக்கும் பொதுவானது.
 அரசியல் மக்களாட்சியை (Pழடவைiஉயட னுநஅழஉசயஉல) முன்எடுத்துச்செல்வதாக அமைந்துள்ளது.
 7வது உரிமையான சொத்துரிமை அடிப்படை உரிமை அல்ல. சட்ட உரிமை மட்டுமே ஆகும். இது 44 வது அரசியல் சட்டத்திருத்தம் 1978ன் படிசட்ட உரிமை ஆக்கப்பட்டது
 சில அடிப்படை உரிமைகள் மட்டுமே வெளிநாட்டினற்கு பொருந்தும்.
 அடிப்படை உரிமைகள் வானளாவிய உரிமை அல்ல, வரம்புகளுக்கு உட்பட்டது.

 உறுப்பு 19ன் கீழ் பின்வரும் ஆறு உரிமைகள் வழங்கப்பட்டுள்ளது.

1) பேச்சுரிமை, மற்றும் கருத்துத்தெரிவிக்கும் உரிமை
2) ஆயுதம் இன்றி ஊர்வலம், பேரணி செல்ல உரிமை
3) அமைப்புகள், சங்கங்கள் மற்றும் கூட்டுறவு சங்கங்கள் அமைப்பதற்கான உரிமை
4) இந்தியா முழுவதும் செல்வதற்கான உரிமை
5) இந்தியாவின் எந்தப் பகுதியிலும் சென்று குடியேற உரிமை
6) தொழில் செய்வதற்கான உரிமை

7.2 – ஐந்து வகையான நீதிப் பேராணைகள் உறுப்பு 32 (உச்சநீதிமன்றம்) உறுப்பு 226
(உயர்நீதிமன்றங்கள்)

1) ஹேபிஸ் கார்பஸ் (ஆள் கொணர்வு) : சட்டத்திற்கு புறம்பான முறையில் சிறைப்பிடித்து வைக்கப்பட்டவரை விடுவிக்கச் செய்ய இவ்வாணை இடப்படுகறது.

2) மேண்டா மஸ் (கட்டாயப்படுத்துதல்) : பொதுக்கடமையான ஒரு
செயலை ஓர் அதிகாரி (அ) கீழ் நீதிமன்றமோ செய்யத் தவறினால்
அக்கடமையைச் செய்ய இவ்வாணை இடப்படுகறது.

3) புரஹிபிஷன் (தடைசெய்தல்) : கீழ் நீதிமன்றமோஇ ஆட்சி
அதிகாரியோ தம் அதிகார வரம்பை மீறி (அ) சட்ட முரணாக ஏதேனும்
நடவடிக்கை எடுத்தால்இ அதை மேற்கொண்டு நடத்தாமல் செய்யஇ இவ்வாணை இடப்படுகிறது.

4) சேட்ரியோறரி (சான்றிதல்) : நீதிமுறை சார்ந்த அலுவல்களைச்
செய்யும் தீர்ப்பாயங்கள்இ அதிகாரிகள்இ தம் அதிகார வரம்பை மீறி செயல்பட்டாலோ அறமுறைக்கு மாறாக நடவடிக்கை எடுத்தாலோ அவற்றை மறு ஆய்வு செய்து நீக்கம் செய்வதற்கான அவை சம்பந்தமான ஆவணங்களைத் தமக்கு அனுப்புமாறு நீதிமன்றம் ஆணையிடுவது தான் நெறிமுறையுறுத்தம் நீதிப்பேராணை ஆகும்.

5) க்யூ- வாரன்ட்டோ (என்ன அதிகாரம் என வினவுதல்) : பொது அதிகாரப் பதவியில் உள்ளவரை அவர் எத்தகுதியில் அப்பதவி வகிக்கிறார என்ற வினவிஇ பிறப்பிக்கப்படும் ஆணைதான் தகுதிமுறை வினவும் நீதிப்பேராணை ஆகும்.

7.3 – இராணுவச் சட்டமும் – அடிப்படை உரிமையும்
 அடிப்படை உரிமைகளை மட்டும் பாதிக்கும்
 சாதாரண நீதிமன்றங்கள், அரசாங்கங்களை பாதிக்கும்
 சட்டம் ஒழுங்கு பிரச்சனையின் காரணமாக பிறப்பிக்கப்படும்.
 இந்தியாவின் குறிப்பிட்ட ஃ தேவையான பகுதிகளில் மட்டுமே ஏற்படுத்தப்படும்.
 இச்சட்ட நடைமுறை இந்திய அரசியலமைப்புச்சட்டத்தில் குறிப்பிடப்படவில்லை.

7.4 – அடிப்படை கடமைகள் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் 11 கடமைகள் உள்ளன.
1. அரசியலமைப்புச் சட்டம், தேசிய அமைப்புகள், தேசியக் கொடி, தேசியக்கீதத்தை மதித்தல்.
2. சுதந்திரப்போராட்டத்தின் போது பின்பற்றப்பட்ட புனிதக்கொள்கைகள், கருத்துக்களை
மதித்தல், பின்பற்றுதல்.
3. இந்திய இறையாண்மை, ஒற்றுமை மற்றும் நீதியை நிலைநாட்டுதல்.
4. அவசர நிலையில் இந்தியாவிற்கு சேவையாற்றுதல்.
5. சகோதரத்துவம் மற்றும் இந்தியர்களிடையே ஒற்றுமையை மேலோங்கச் செய்தல்.
6. இந்தியக் கலாச்சாரம் மற்றும் கலைப் பண்பாட்டு பொருட்களை பாதுகாத்தல்.
7. இந்திய இயற்கை வளங்களைப் பாதுகாத்தல் (எ.கா. காடுகள், ஏரிகள், ஆறுகள்)
8. அறிவியல் மனப்பாண்மை, மனிதாபிமானம் மற்றும் மறுமலர்ச்சிக்கு உதவுதல்
9. அஹிம்சையைப் பின்பற்றல், பொதுச் சொத்தைப் பாதுகாத்தல்.
10. குழு மனப்பான்மையுடன் இணைந்து நாட்டின் உயர்வுக்கு பாடுபடுதல்
11. 6 முதல் 14 வயதிற்குட்பட்ட குழந்தைகளுக்கு கல்வி வழங்குதல்.

• சர்தார் சுவரன் சிங் கமிட்டி (1976) – அடிப்படை கடமைகள் தொடர்பான பரிந்துரைகள்
• வர்மா கமிட்டி (1999) – அடிப்படை கடமைகளின் செயல்பாடுகள் தொடர்பான விளக்கங்கள் மற்றும் பரிந்துரைகள்.

8.1 – அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள்
 அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள் இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் “புதிய அம்சங்கள்” என னுச. டீ.சு. அம்பேத்கார் குறிப்பிடுகிறார்.
 அடிப்படை உரிமைகள் மற்றும் அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள் இரண்டும் சேர்த்து இந்திய அரசியலமைப்பின் தத்துவம், இந்திய அரசியலமைப்பின் ஆன்மா என வழங்கப்படுகிறது.
 கிரான்வில் ஆஸ்டின் அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள் மற்றும் அடிப்படை உரிமைகளை அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின உச்சான்று எனக் குறிப்பிடுகிறார்.
 அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள் அரசு என்னென்ன கடமைகளை மக்களுக்கு ஆற்ற வேண்டும் என்பதைக் குறிப்பிடுகிறது.
 அரசுநெறிமுறைக் கோட்பாடுகளில் எந்த வகையான உட்பி;ரிவுகளும் கொடுக்கப்படவில்லை, ஆனால் கொள்கைகள் மூன்று இனங்களாகப் பிரிக்கப்படுகிறது,
 1.சமூகம் சார் கொள்கைகள் 2.காந்தியக் கொள்கைகள் 3.சுதந்திர- அறிவுசார் கொள்கைகள்

9.1 – அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தம்: (உறுப்பு 368)
 அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் “அடிப்படை கட்டமைப்புகளை” திருத்தம் செய்ய இயலாது என 1973ஆம் ஆண்டில் கேசவானந்த பாரதிவழக்கில் உச்சநீதிமன்றத்தால் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது.
 பாராளுமன்றத்தால் மட்டுமே அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை திருத்தம் செய்ய முடியும்.
 உறுப்பினர் அல்லது அமைச்சரால் சட்டத்திருத்த மசோதாவை அறிமுகம் செய்ய இயலும்.
 50% அதிகமான உறுப்பினர்கள் வாக்களித்தால் மட்டுமே மசோதா நிறைவேறும்.
 இவ்வகை சட்டத்திருத்தத்திற்கு மக்களவை மற்றும் மாநிலங்களவையின் கூட்டமர்வு அரசியலமைப்புச் சட்டத்தால் பரிந்துரை செய்யப்படவில்லை.
 குடியரசுத்தலைவர் மசோதாவிற்கு இறுதியாக கையொப்பம் இடவேண்டும். கையெழுத்திடாமலோ அல்லது திருப்பி அனுப்பவோ அவருக்கு அதிகாரம் இல்லை.
 சில சட்டங்களை “குறைந்த வாக்குகள்” கொண்ட வாக்கெடுப்பின் மூலமும்,சில சட்டங்களை “அதிக வாக்குகள்” கொண்ட வாக்கெடுப்பின் மூலமும் திருத்தம் செய்ய இயலும்.

9.2 – அதிக வாக்குகள் மூலம் நிறைவேற்றப்படும் சட்டதிருத்தங்கள்
1. அடிப்படை உரிமைகள்
2. அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகள் போன்றவை நிறைவேற்றப்படும்.

9.3 – அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் அடிப்படை கட்டமைப்புகள்
1. அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் உச்சநிலை.
2. இறையாண்மை, குடியாட்சி மற்றும் ஜனநாயகம் சார்ந்த கொள்கைகள்
3. சமயசார்பின்மை
4. அதிகாரப் பிரிவு
5. அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின கூட்டாண்மை தத்துவம்
6. ஒற்றுமை மற்றும் தேசத்தின் ஒருங்கமைப்பு
7. சீராய்வு
8. சமூக – பொருளாதார நீதி
9. தனிமனித சுதந்திரம் மற்றும் சுயமரியாதை
10. பாராளுமன்ற நடைமுறை.
11. சட்டத்தின் ஆட்சி.
12. அடிப்படை உரிமைகள் மற்றும் அரசு நெறிமுறைக் கோட்பாடுகளுக்கிடையேயான சமநிலை.
13. சமத்துவம்
14. தேர்தல்
15. சுதந்திரமான நீதித்துறை
16. அசியலமைப்புச் சட்டத்தை திருத்துவதில் பாராளுமன்றத்திற்கு உள்ள எல்லை.
17. நீதியை பெறுவதற்குள்ள வரம்பு (அ) உரிமை
18. அடிப்படை உரிமைகள்
19. உறுப்புகள் 32, 136, 141 மற்றும் 142 களின் மேல் உச்ச நீதிமன்றத்திற்குள்ள அதிகாரம்.
20. உறுப்புகள் 226, 227 களின் அடிப்படையில் உயர்நீதிமன்றத்திற்கு உள்ள அதிகாரம்.

10.1 – குடியரசுத்தலைவர்
 குடியரசுத்தலைவர் அரசின் தலைவர் ஆவார்.
 பாராளுமன்ற அரசு – அமைப்பின் தலைவர் ஆவார்.
 உண்மையான அதிகாரங்கள் அமைச்சரவைக் குழுவின் வரம்பில் உள்ளது.
 குடியரசுத்தலைவரை தேர்ந்தெடுக்க, தேர்தல் மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மக்களவை, மாநிலங்களவை,சட்டமன்ற கீழவை உறுப்பினர்கள் அதிகாரம் படைத்தவர்கள்.
 வயது பூர்த்தியடைந்த இந்தியக் குடிமகன் குடியரசுத் தலைவர் தேர்தலில் போட்டியிட இயலும்.
 ஆதாயம் தரும் பதவி வகிக்கக் கூடாது.
 5 ஆண்டு காலம் பதவிவகிக்கவும், தொடர்ந்து எத்தனை முறை வேண்டுமானாலும் பதவி வகிக்க தகுதியுடையவர் ஆவர்.
 நிருவாக அதிகாரம் – பிரதம அமைச்சர் மற்றும் பிற மூத்த அதிகாரிகளை நியமிக்க அதிகாரம் கொண்டவர்.
 சட்டம் தொடர்பான அதிகாரம் – பாராளுமன்ற ராஜ்ய சபைக்கு 12- உறுப்பினர்களையும் (கலை மற்றும் அறிவியலில் திறன்படைத்தவர்)மக்களவைக்கு 2 ஆங்கிலோ இந்தியர்களையும் நியமிக்க அதிகாரம் கொண்டவர் ஆவார்.
 மக்களவையைக் கலைக்கும் அதிகாரம்
 மசோதாக்களுக்கு கையெழுத்திட, மறுக்க, நிராகரிக்க உள்ள அதிகாரம்.
 அவசர சட்டம் பிறப்பிக்க உள்ள அதிகாரம்
 நிதி தொடர்பான அதிகாரம்
 பட்ஜெட்டை அனுமதிக்கும் அதிகாரம்
 பண மசோதாவை அனுமதிக்கும் அதிகாரம்.
 மத்திய, மாநில அரசுகளுக்கிடையே நிதியை பகிர்ந்தளிக்கும் அதிகாரம்.
 நீதி தொடர்பான அதிகாரம்
 தண்டணைகளைக் குறைக்கும் அதிகாரம்.
 கருணை மனுக்கள் மீது முடிவெடுக்கும் அதிகாரம்.
 அவசர கால நிலைகளில் உள்ள அதிகாரம்.
 தேசிய அவசர நிலைப் பிரகடனம்
 குடியரசுத்தலைவரின் நடவடிக்கைகளில் நீதிமன்றங்கள் தலையிட உள்ள தடை.
 உறுப்பு 61ன் படி குற்றப்பிரேரனை மூலம் குடியரசுத்தலைவரை பதவிநீக்கம் செய்ய இயலும்.

10.2 – துணைக்குடியரசுத்தலைவர்
 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களால் (மக்களவை மற்றும் மாநிலங்களவை)
தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்.
 5 ஆண்டு காலம் பதவி வகிக்கவும், மீண்டும் மீண்டும் தேர்தலில் போட்டியிடவும் தகுதி
படைத்தவர்.
 மாநிலங்களவையின் தலைவர், குடியரசுத்தலைவர் விடுமுறையிலோ, அல்லது இறக்கும்
போது அல்லது தற்காலிக வெற்றிடம் ஏற்படும் போதுகுடியரசுத் தலைவராக துணைக்
குடியரசுத்தலைவர் செயல்படுவார்.
 தனது ராஜினாமா கடிதத்தை குடியரசுத்தலைவரிடம் ஒப்படைப்பார்.
 துணைக் குடியரசுத்தலைவரை பதவிநீக்கம் செய்வதற்கான எந்த அடிப்படைக் காரணமும்
அரசியலமைப்புச் சட்டத்தால் வழங்கப்படவில்லை.
 ராஜ்யசபாவின் மொத்த உறுப்பினர்களில் பாதிக்கு மேல் வாக்களிக்கும் போது அவர் பதவி
நீக்கம் செய்யப்படுகிறார்.
 பதவி நீக்க தீர்மானம் லோக்சபாவால் அங்கீகரிக்கப்பட வேண்டும்
 பதவி நீக்க முன் வரைவு 14 நாட்களுக்கு முன்னதாக துணைக் குடியரசுத்தலைவருக்குத்
தெரியப்படுத்த வேண்டும்

10.3 – பிரதம மந்திரி
 அமைச்சரவைக் குழுவிற்கு தலைமை வகிக்கிறார்.
 அதிக உறுப்பினர்களைக் கொண்ட கட்சியின் தலைவரை குடியரசுத்தலைவர் பிரதம அமைச்சராக நியமிக்கிறார்.
 பதவிக்காலம் 5 ஆண்டுகள்
 ஒரு கட்சி உறுப்பினர்களின் பொரும்பாண்மை மக்களவையில் நிரூபிக்க தவறும் போது பதவி விலக நேரிடும்.
 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் மற்றும் பிரதம அமைச்சர் ஆகியோருக்கு சம ஊதியம் வழங்கப்படுகிறது.

10.4 – அமைச்சரைவைக் குழு
 அரசியலமைப்புச் சட்டப்படி அமைச்சரவைக் குழுவிற்கு பிரதமர் தலைமை வகிக்கிறார்.
 திட்டங்களை உருவாக்கி செயல்படுத்தும் அமைப்பாக உள்ளது.
 பிற அமைச்சர்கள் பிரதம அமைச்சரால் முன்மொழியப்பட்டு குடியரசுத்தலைவரால்
நியமிக்கப்படுகிறாhர்கள்.
 மக்களால்தேர்ந்தெடுக்கப்படாத இந்தியக்குடிமகன ;6 மாதங்களுக்கு அமைச்சராகவோ
அல்லது பிரதமராகவோ நியமிக்கப்பட வழிமுறைகள் உள்ளன.

10.5 – பாராளுமன்றம்
பாராளுமன்றம் மூன்று அங்கங்களைக் கொண்டது.
1) குடியரசுத்தலைவர்
2) மாநிலங்களவை (இராஜ்ய சபா)
3) மக்களவை (லோக் சபா)

10.5.1 – மாநிலங்களவை
 மேல் அவை எனப்படும் மாநிலங்களவை, மாநிலங்களின் சட்டமன்றங்களால்
மறைமுக தேர்தல் மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களைக் கொண்ட அமைப்பாகும்.
 அதிகபட்ச உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 250 ஆக நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.
 தற்போதைய எண்ணிக்கை 238, இவர்களில் 12பேர் குடியரசுத்தலைவரால் நியமிக்கப்படுகிறார்கள்.
 துணைக்குடியரசுத்தலைவர் மாநிலங்களவையின் தலைவர் ஆவார்.
 துணைத்தலைவர் மாநிலங்களவை உறுப்பினர்களில்இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்.
 இது நிரந்தர அவை ஆகும், உறுப்பினர்களின் பதவிக்காலம் 6 ஆண்டுகள் ஆகும்.
இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை மூன்றில் ஒருபங்கு உறுப்பினர்கள் ஓய்வு
பெறுகின்றார். எனவே இரண்டாண்டுகளுக்கு ஒரு முறை தேர்தல் நடைபெறும்.
 அரசியலமைப்புச் சட்டத்திருத்தம் செய்ய புதிய சட்டங்களை இயற்ற மக்களவையுடன் இணைந்து செயல்படுகிறது.
 பட்ஜெட் மசோதாவை 14 நாள்களுக்குள் நிறைவேற்றி அனுப்பப்பட வேண்டும். இதன் மீது பரிந்துரைகள் மட்டுமே அளிக்க முடியும், பட்ஜெட்டில் திருத்தங்கள் மேற்கொள்ள இயலாது. பரிந்துரைகளை ஏற்கவோஇ நிராகரிக்கவோ மக்களவைக்கு அதிகாரம் உண்டு.;

10.5.2 – மக்களவை: (லோக் சபா)
 மக்களவை மற்றும் கீழ் அவை என அழைக்கப்படுகிறது.
 மக்களால் நேரடியாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்கள் மற்றும் 2 ஆங்கிலோ – இந்தியன் வகுப்பை சேர்ந்த குடியரசுத்தலைவரால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களை கொண்டது.
 மொத்த உறுப்பினர்கள் 552 (530 நபர்கள் மாநிலங்களிலிருந்தும், 20 நபர்கள் யூனியன் பிரதேசங்களிலிருந்தும், 2 நபர்கள் ஆங்கிலோ இந்தியன் பிரிவிலிருந்தும் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்கள் ) தற்போது 545 உறுப்பினர்கள் உள்ளனர்.
 இதில் 2 உறுப்பினர்கள் குடியரசுத்தலைவரால் நியமிக்கப்பட்ட நியமன உறுப்பினர்கள் ஆவர்.
 மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நபர்களில் இருந்து சபா நாயகர் மற்றும் துணை சபாநாயகர் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறாhகள்;.
 துணைசபாநாயகர், சபாநாயர் இல்லாத தருணங்களில் சபாநாயகரின் பணிகளை மேற்கொள்வார்.
 உறுப்பினர்களின் ஊதியம் மற்றும் படிகளை பாராளுமன்றமே நிர்ணயம் செய்கின்றது.

10.6.1 – சாதாரண மசோதாக்கள்
 பண மசோதாக்களைத் தவிர்த்து அனைத்து மசோதாக்களையும் பாராளுமன்றத்தின் இரு அவைகளிலும்; அறிமுகம் செய்ய இயலும்.
 மசோதா ஒரு அவையில் வாக்கெடுப்பின் மூலம் நிறைவேரிய உடன் அடுத்த அவைக்கு அனுப்பி வைக்கப்படும்.
 அடுத்த அவையில் மசோதாவில் திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்படும் அல்லது அவையால் அப்படியே ஏற்றுக்கொள்ளப்படும் அல்லது மீண்டும்மசோதா அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட அவைக்கே அனுப்பப்படும்.
 இரண்டு அவைகளாலும் மசோதாக்கள் நிறைவேற்றப்பட்ட பின் குடியரசுத்தலைவரின் ஒப்புதலுக்கு அனுப்பப்படும்.
 குடியரசுத்தலைவர் ஒப்புதல் அளித்தால் மசோதா சட்டமாகும்.
 குடியரசுத் தலைவர் ஒப்புதல் அளிக்காமல் மசோதாவை கிடப்பில் வைக்கவோ அல்லது கையெழுத்திடாமல்;, கிடப்பில் போடாமல், மசோதாவைதிருப்பி அனுப்பவும் இயலும். இது குடியரசுத்தலைவரின் பாக்கெட் வீட்டோ அதிகாரம் என அழைக்கப்படுகிறது.
 அவையால் திருத்தம் செய்யப்பட்டோ அல்லது அப்படியே மீண்டும் குடியரசுத்தலைவரின் ஒப்புதலுக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்டால் இம்முறை அவர் கையொப்பமிட வேண்டும். திருப்பி அனுப்பவோ, கிடப்பில் போடவோ அதிகாரம் இல்லை.

10.6.2 – பண மசோதா
 குடியரசுத்தலைவரின் முன் அனுமதியோடு பண மசோதா மக்களவையில் மட்டுமே அறிமுகம் செய்ய இயலும்.
 மக்களவையில் நிறைவேரிய பின்னர் மாநிலங்களவைக்கு அனுப்பி வைக்கப்படும். 14 நாள்களுக்குள் மீண்டும் மக்களவைக்கு அனுப்பி வைக்கப்பட வேண்டும். தவறும் பட்சத்தில் மசோதா மாநிலங்களவையால் நிறைவேற்றப்பட்டதாக கருதப்படும்.
 மேலும் திருத்தங்களை மாநிலங்கவையால் பரிந்துரை செய்ய இயலும். அதை ஏற்கவோ, நிராகரிக்கவோ மக்களவைக்கே அதிகாரம் உள்ளது.

10.7 – பாராளுமன்ற கூட்டமர்வு
 அரசியல் அமைப்புச்சட்ட திருத்த மசோதாவிற்கு கூட்டமர்வு இல்லை.
 6 மாதத்திற்குமேல் கிடப்பில் உள்ள மசோதாக்களின் மீது குடியரசுத்தலைவரால்
கூட்டமர்வுக்கு(துழiவெ ளுவைவiபெ) அழைப்பு விடப்படுகிறது.

11.1 – உச்சநீதிமன்றம்
 இந்திய நீதித்துறையின் மேல் நிலையில் உள்ள நீதிமன்றம் உச்ச நீதிமன்றம்.
 இதன் தலைமையிடம் புதுடில்லியில் உள்ளது. உச்சநீதிமன்றம் அதன்கிளையை இந்தியாவின் எந்தப் பகுதியிலும் அமைக்க அதிகாரம் படைத்துள்ளது.
 மொத்த நீதிபதிகளின் எண்ணிக்கை (30ூ1) 30 ஆகும். (ஒரு தலைமை நீதிபதி மற்றும் பிற நீதிபதிகள்).
 ஜனவரி 28, 1950ல் முதன் முதலில் உச்சநீதிமன்றம் செயல்படத் துவங்கியது.
 5 ஆண்டுகள் உயர்நீதிமன்ற நீதிபதியாகவும் (அல்லது), 10 ஆண்டுகள் உயர்நீதிமன்ற வழக்குறைஞர் ஆகவும் உள்ள ஒருவரை உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதியாக நியமனம் செய்ய இயலும்.
 மைய – மாநில அரசுகளுக்கிடையேயான பிரச்சனைகளுக்கு தீர்வு காண்பதே உச்ச நீதிமன்றத்தின் முதன்மைப்பணி ஆகும்.
 மேல் முறையீட்டு வழக்குகளை விசாரிக்கிறது.
 குடியரசுத் தலைவருக்கு சட்ட ரீதியான ஆலோசனை வழங்கும் அதிகாரம் உச்சநீதிமன்றத்திற்கு உள்ளது.
 அடிப்படை உரிமைகளை செயல்படுத்த நீதிபேராணை வழங்கும் அதிகாரம் கொண்டது. எனினும் நீதிப்பேராணை வழங்குவதில் உச்சநீதிமன்றத்தை விட உயர்நீதிமன்றத்திற்கே அதிக வரம்பு வழங்கப்பட்டுள்ளது.
 நீதிபதிகளின் ஓய்வு பெறும் வயது 65 ஆகும்.
 உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதியை பதவிநீக்கம் செய்ய 50மூ க்கும் அதிகமான பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் மற்றும் 2/3 பங்கு உறுப்பினர்கள் வாக்களித்து, குடியரசுத் தலைவரின் ஒப்புதல் பெற வேண்டும்.
 முன்னதாக 100 மக்களவை உறுப்பினர்கள் மற்றும் 500 மாநிலங்களவை உறுப்பினர்கள் கையொப்பமிட்ட தீர்மானத்தை சபாநாயகர் அல்லது தலைவரிடம் அளிக்க வேண்டும்.
 சட்டத்திற்க்குப் புறம்பாகவோ அல்லது ஒரு நீதிபதியாக செயல்பட இயலாத நிலையாலே அவர் நீக்கம் செய்யப்படுகிறார்.

உயர்நீதிமன்றங்கள் – அதிகார எல்லைப் பகுதிகள்

• மும்பை உயர்நீதிமன்றம் – மகாராஷ்ட்ரா, கோவா தாத்ரா மற்றும் நாகர் ஹவேலி, டாமன் மற்றும் டையூ
• கல்கத்தா உயர்நீதிமன்றம் – மேற்குவங்கம், அந்தமான் மற்றம் நிக்கோபார் தீவுகள
• குவஹாட்டி உயர்நீதிமன்றம் – அசாம், நாகாலாந்து, மிசோரம், அருணாச்சலபிரதேசம்.
• கேரளா உயர்நீதிமன்றம் – கேரளா மற்றும் லட்சத்தீவுகள்
• மெட்ராஸ் உயர்நீதிமன்றம் – தமிழ்நாடு மற்றும் புதுச்சேரி
• பஞ்சாப் – பஞ்சாப், ஹரியானா, சண்டிகர்

 தற்போது 24 உயர்நீதிமன்றங்கள் இந்தியாவில் உள்ளன.
 யூனியன் பிரதேசங்களில் டெல்லிக்கு மட்டும் தனியாக உயர்நீதிமன்றம் உள்ளது.
 உயர்நீதிமன்ற நீதிபதிகளின் ஓய்வு பெறும் வயது 65 ஆகும்.
 உயர்நீதிமன்ற நீதிபதியாக ஒருவர் இந்தியாவில் நீதித்துறையில் 10 ஆண்டுகள் பணியாற்றி இருக்க வேண்டும். அல்லது உயர்நீதிமன்ற வழக்குரைஞராக 10 ஆண்டுகள் பணியாற்றி இருக்க வேண்டும்.
 குடியரசுத் தலைவரால் மட்டுமே உயர்நீதிமன்றத்தின் நீதிபதியை பதவி நீக்கம் செய்;ய
இயலும்.
 உயர்நீதிமன்ற நீதிபதியின் பதவி நீக்கமும், உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகளின் பதவி நீக்கம் செய்யும் முறையும் ஒன்றாகும்.
 ஒருநீதிபதியை ஒரு நீதிமன்றத்திலிருந்து மற்றொரு நீதிமன்றத்தற்கு, நியமனம் செய்ய உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதியின் கருத்துக் கேட்புக்குப் பின்னர் குடியரசுத் தலைவரால் மாற்றம் செய்யப்படும்.
 இரண்டாண்டுகளுக்கு தற்காலிக நீதிபதியை குடியரசுத்தலைவர் நியமனம் செய்யலாம்.
 ஓய்வு பெற்ற நீதிபதிகளை, உயர்நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி குடியரசுத்தலைவரின் ஒப்புதலுடன் நியமனம் செய்யலாம்.

11.2 – உயர்நீதிமன்றங்கள் கீழ்க்கண்டவற்றை, விசாரிக்கும் அதிகாரம் படைத்தது.
1. கடற்படை தொடர்பான வழக்குகள், சொத்துக்கள், திருமணம், விவாகரத்து, நிறுவனச் சட்டங்கள், நீதிமன்ற அவமதிப்பு வழக்குகள்.
2. பாராளுமன்ற உறுப்பினர், சட்டமன்ற உறுப்பினர் தேர்தலில் உள்ள பிரச்சணைகள்.
3. நிதி வருவாய் தொடர்புடைய வழக்குகள்
4. நீதிப் பேராணைகள்
5. கீழமை நீதிமன்றங்களிலிருந்து உயர்நீதிமன்றத்திற்கு மாற்றம் செய்யப்பட்ட வழக்குகள்.

12.1 – மாநில நிருவாகம்
1. ஆளுநர்
2. முதலமைச்சர்
3. அமைச்சர்கள் குழு

 ஆளுநர் என்பவர் பெயரளவிலான தலைவர் ஆவார்.
 அனைத்து முடிவுகளும் ஆளுநரின் பெயரிலேயே எடுக்கப்படுகிறது.
 குடியரசுத்தலைவரால் நியமிக்கப்படுகிறார். பதவிக்காலம் 5 ஆண்டுகள்.
 குடியரசுத்தலைவர் போல ஆளுநருக்கு அவசரநிலைப் பிரகடனம் செய்யும் அதிகாரம் இல்லை.
 சட்டமன்றத்தில் பெரும்பாண்மையுள்ள கட்சியின் தலைவர் ஆளுநரால் முதலமைச்சராக நியமிக்கப்படுகிறார்.
 பிற அமைச்சர்களை தேர்ந்தெடுக்கும் அதிகாரம் முதல் அமைச்சருக்கு உண்டு. பின்னர் ஆளுநரால் பதவிப்பிரமானம் செய்து வைக்கப்படுகிறது.
 சட்டமன்ற உறுப்பினர் அல்லாத ஒருவர் 6 மாத காலம் வரை அமைச்சராகவோ, முதல்
அமைச்சராகவோ செயல்பட இயலும். பின்னர் பொதுத் தேர்தலில் போட்டியிட்டு வெற்றி
பெற்று பின்னர் பதவியைத் தொடரலாம்.
 ஒரு அரசாங்கத்தின் பதவிக்காலம் 5 ஆண்டுகள் ஆகும்.
 சட்டமன்றத்தில் ஆளும் கட்சி பெரும்பாண்மையை இழக்கும் போது பதவி விலக வேண்டும்.
 அரசியலமைப்புச் சட்டப்படி ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் அமைச்சரவை குழு அமைக்கப்பட வேண்டும். இக்குழு ஆளுநருக்குத் தேவையான ஆலோசனைகளை வழங்கும்.
 அமைச்சரவை குழு ஒட்டுமொத்தமாக சட்டமன்றத்தின் விதான் சபா கட்டுப்படும் விதமாக அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் வழிவகை செய்யப்பட்டு உள்ளது.

 ஒரு சில இந்திய மாநிலங்கள் மட்டுமே ஈரவை கொண்ட சட்டமன்றங்களைக் கொண்டுள்ளன.
1. பீகார்
2. ஜம்மு-காஷ்மீர்
3. கர்நாடகா
4. ஆந்திர பிரதேசம்
5. மகாராஷ்டிரா
6. உத்திரபிரதேசம்.
7. தெலங்கானா

 அஸ்ஸாமில் சட்ட மேலவை அமைப்பதற்கான மசோதா(2013) தாக்கல் செய்யப்பட்டுள்ளது
 சட்டமன்றத்தின் உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை குறைந்த அளவாக 60ம், அதிகபட்ச வரம்பாக 500 ம் நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.
 சட்டமன்றத்தின்மேலவையானது, பாராளுமன்றத்தின் ராஜ்யசபையைப் போன்ற அமைப்பைக் கொண்டது ஆகும்.
 சட்ட மேலவை விதான் பரிஷத் என அழைக்கப்படுகிறது.

13.1 – பஞ்சாயத்து ராஜ்
 கிராமப்புற மக்கள் சமூக – பொருளாதாரம் தொடர்பானவற்றில் பங்கேற்பதற்காக பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது.
 73 வது அரசியலமைப்புச் சட்ட திருத்தம் 1992ன் படி இவ்வமைப்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது.
 பல்வந்த் ராய் மேத்தா கமிட்டி (1952) சமுதாய வளர்ச்சித் திட்டங்களை ஆய்வு செய்ய ஏற்படுத்தப்பட்டது.

 அக்டோபர் 2, 1959ல் ராஜஸ்தான் மாநிலம் முதன் முதலில் பஞ்சாயத்துராஜ் அமைப்பை ஏற்படுத்தியது.
 இரண்டாவதாக ஆந்திரபிரதேச மாநிலம் பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பை ஏற்படுத்தியது.
 அசோக் மேத்தா கமிட்டி (டிசம்பர், 1977) – பஞ்சாயத்து ராஜ் பற்றி ஆராய அமைக்கப்பட்ட குழு

 G.V.K  ராவ் கமிட்டி (1985) – ஊரக வளர்ச்சி மற்றும் வறுமை ஒழிப்பு பற்றி ஆராய ஏற்படுத்தப்பட்டது.
 தண்ட்வாலா கமிட்டி (1928) – வட்டார அளவிலான திட்டம் குறித்து அறிக்கை அளித்தது.
 ஹனுமந்தா ராவ் கமிட்டி (1984) – மாவட்ட அளவிலான திட்டமிடல்.
 L.M சிங்வி கமிட்டி (1986) – பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பை மறுசீரமைக்க ஏற்படுத்தப்பட்டது.
 துங்கான் கமிட்டி (1988) – மாவட்ட அளவிலான திட்டமிடல்
 கட்கில் கமிட்டி (1988) – பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பை மேம்படுத்துதல் தொடர்பாக
 கிராம சபை என்பது பஞ்சாயத்து ராஜ்ஜின் அடிப்படை அலகு ஆகும்.
 அனைத்து மாநிலங்களிலும் மூன்று அடுக்கு பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பு பின்பற்றப்படுகிறது.
 20 லட்சத்திற்கும் குறைவான மக்கள் தொகை கொண்ட மாநிலத்தில் இரண்டாம் நிலை
பஞ்சாயத்து அமைப்பு இல்லை.
 கிராம அளவு , வட்ட அளவு, மாவட்ட அளவு என பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பு மூன்று அடுக்குகளைக் கொண்டது
 மக்கள் தொகையின் அடிப்படையில் மூன்று மட்டங்களிலும் ளஉஃளவ பிரிவனருக்கு இட ஒதுக்கீடு வழங்கப்படுகிறது.
 பெண்களுக்கு 1/3 பங்கு இட ஒதுக்கீடு வழங்கப்படுகிறது தமிழகத்தில் தற்போது உள்ளாட்சிகளில் பெண்களுக்கு 50மூ இடஒதுக்கீடு வழங்கப்படுகிறது.
 பதவிக்காலம் 5 ஆண்டுகள் ஆகும்.
 21 வயது நிரம்பிய இந்தியக் குடிமகன் உள்ளாட்சித் தேர்தலில் போட்டியிட தகுதியுள்ளவர் ஆவார்.
 மாநிலத் தேர்தல் ஆணையம் உள்ளாட்சி அமைப்புகளுக்கு தேர்தலை நடத்துகிறது. தற்போதைய மாநிலத் தேர்தல் ஆணையர் மாலிக் பெரோஸ்கான்
 ஆளுநர் 5 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை நிதி கமி~னை (உறுப்பு 280)நிறுவி உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் நிதிநிலை பற்றி ஆராய்கிறார்.
 தணிக்கைக் குழுவை மாநில அரசு நியமனம் செய்து தணிக்கை மேற்கொள்கிறது.
 குடியரசுத்தலைபர் பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பை யூனியன் பிரதேசங்களுக்கும் விரிவுபடுத்த அதிகாரம் படைத்தவர் ஆவார்.
 பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பு ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர், நாகலாந்து, மேகாலயா மற்றும் மிசோரம் போன்ற மாநிலங்களுக்கு பொருந்தாது.
 SC/ST பிரிவிள் உள்ள பகுதிகளுக்கு பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பில் திருத்தங்கள் மேற்கொண்டு செயல்படுத்து பாராளுமன்றத்திற்கு அதிகாரம் உள்ளது.
 பஞ்சாயத்து ராஜ் அமைப்பிற்கு 29 வகையான பணிகளைச் செய்ய அதிகாரம் வழங்கப்பட்டுள்ளது. .

13.2 – நகர்ப்புற உள்ளாட்சி அரசாங்கங்கள்
 இவை நகர்ப்புற அல்லது ஊரக உள்ளாட்சி அமைப்புகள் . நகராட்சி அமைப்புகள் அமைப்பு, அதிகாரங்கள் மற்றும் பிறவற்றை இந்தியஅரசியலமைப்பு உறுதி செய்துள்ளது. அவைகளுடைய பணிகள் 12வது இணைப்புப்பட்டியில் (அட்டவணை) கூறப்பட்டுள்ளன.

13.3 – மாநகராட்சி
 நகராட்சி அமைப்பில் மாநகராட்சி மிக உயர்ந்த வகையைச் சார்ந்ததாகும் மாநகராட்சி அதிகப்படியான அதிகாரங்களைப் பெற்றுள்ளது.
 மாநிலச் சட்டமன்றத்தால் இயற்றப்படும் சிறப்பு நகராட்சிச் சட்டங்களின் கீழ் நாநகராட்சிகள் பெரிய நகரங்களில் நிறுவப்படுகின்றன.
 நாடாளுமன்றத்தின் சட்டத்தினால் யூனியன் பிரதேசங்களின் மாநகராட்சிகள் அமைக்கப்படுகின்றன.
 உதாரணமாக 10 லட்சம் அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மக்கட் தொகையைக் கொண்டுள்ள பெரிய நகரங்கள் மாநகராட்சிகளாக அமைக்கப்படுகின்றன.

13.4 – மாநகராட்சி பணிகள்
 பன்னிரண்டாவது இணைப்பு பட்டியலில் குறிப்பிட்டுள்ள 18அம்சங்கள் குறித்து பணிகளை மேற்கொள்வதோடு, செயல் திட்டங்களையும் அவை நிறைவேற்ற வேண்டியுள்ளது.

13.5 – மேயர் மற்றும் துணை மேயர்
 மேயர் மாநகராட்சியின் அரசியல் ரீதியான தலைவர் ஆவார். அவர் நகரத்தின் முதற்குடிமகன் மற்றும் தந்தை என அழைக்கப்படுகின்றார்.
 மேயரை மக்களே நேரடியாகத் தேர்ந்தெடுக்கின்றனர், கவுன்சிலர்கள் தமக்குள்லிருந்து ஒருவரை துணை மேயராக தேர்ந்தேடுக்கின்றனர் அவர்களுடைய பதவிக்காலம் ஐந்து ஆண்டுகளாகும்.
 மேயர் ஓர் விழாத் தலைவராகத் திகழ்கின்றார். விழாக்களில் அவர் மாநகரின் சார்பில் பங்கேற்கிறார்.
 மன்றக் கூட்டங்களுக்குத் தலைமை தாங்கி, ஒழுங்கையும் அமைதியையும் பராமரிக்கின்றார்.

13.6 – மாநகராட்சி ஆணையர்
 ஆணையர் மாநகராட்சியின் தலைமை நிருவாகி ஆவார். மாநகராட்சி மன்றத்தால் கொண்டுவரப்படும் திட்டங்களைச் செயல்படுத்துவது அவருடைய தலையாய பொறுப்பாகும்.
 ஆணையர் பெரும்பாலும் இந்திய ஆட்சித்துறை பணியாளர் ஆவார்.

13.7 – நகராட்சிகள்
 ‘நகராட்சி’ எனும் சொல், சுயாட்சியுள்ள நகரத்தை குறிப்பிடுகிறது. மாநிலத்திற்கு மாநிலம் நகராட்சிகளின் எண்ணிக்கை வேறுபடுகின்றது.
 ஒரு நகராட்சியை அமைப்பதற்குக் குறைந்த பட்சமாக மக்கட்தொகை
5000 முதல் 50,000 க்கு இடைப்பட்டதாக இருத்தல் வேண்டும்.

13.8 – நகராட்சியின் தலைவர்
 ஒவ்வொரு நகராட்சி மன்றமும் ஒரு தலைவரையும், ஒரு துணைத்தலைவரையும் பெற்றுள்ளது.
 நகராட்சி மன்றத்தலைவர் மக்களால் நேரிடையாக தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்.
 துணைத்தலைவரை கவுன்சிலர்கள் தேர்ந்தெடுக்கின்றனர்.
 நகராட்சித் தலைவரும், துணைத்தலைவரும் 5 ஆண்டுகளுக்கும் பதவி வகிக்கின்றனர்.

13.9 – நிர்வாக அலுவலர் (ஆணையர்);
 ஒவ்வொரு நகராட்சிக்கும் ஒரு நிர்வாக அலுவலர் உள்ளார்.
 அவர் ஆணையர் என்று அழைக்கப்படுகின்றார்.
 அவர் மாநிலப் பணித்துறையைச் சேர்ந்தவர்.
 அவர் மாநில அரசாங்கத்தினால் நியமனம் செய்யப்படுகின்றார்.

13.10 – நகரப் பஞ்சாயத்து
 1992ஆம் ஆண்டின் அரசியலமைப்புச் (74வது திருத்தம்) சட்டம் புதியதோர் ஊரக உள்ளாட்சி அமைப்பு முறையை நம் நாட்டில் அறிமுகம் செய்துள்ளது.
 இது நகரப் பஞ்சாயத்து என அறியப்படுகின்றது. இந்த உள்ளாட்சி அமைப்பானது ஒரு கிராமப்புற எல்லையிலிருந்து ஊரக எல்லைக்கு இடப்பெயர்விலுள்ள ஒரு பகுதிக்கென அமையப்பெறுகின்றது.
 ஒரு நகரப் பஞ்சாயத்து குறைந்தது 5000 பேர்களை மக்கட் தொகையாகக் கொண்டிருத்தல் வேண்டும்.

13.11 – நகரீயம்
 பெருவாரியான பொதுத்துறை வர்த்தக ரீதியிலான நிறுவனங்கள் தமது பணியாளர்களுக்கென நகரீயங்கள் (வுழறளொip) நிறுவியுள்ளன.
 பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் மொத்த முதலீட்டில் பதினோரு விழுக்காடு நகரீங்களுக்கென ஒதுக்கப்பட்டுள்ளன.
 கிராமப்புற பகுதிகளில் அல்லது அருகாமையிலுள்ள நகர்பகுதிகளில் இந்நகரீயங்கள் நிறுவப்பட்டுள்ளன.

13.12 – இராணுவக் கூட வாரியங்கள்
 மைய அரசின் நிர்வாகத்திற்கு உட்பட்ட பகுதிகளாகும். அவை பாதுகாப்பு அமைச்சகத்தின் நேரடி நிர்வாகக் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வைக்கப்பட்டடுள்ளன.
 1924ஆம் ஆண்டின் இராணுவக் கூடங்கள் பற்றிய சட்டத்தின் கீழ் இராணுவக் கூடவாரியங்கள் அமைக்கப்படுகின்றன.
 இராணுவப் படைகள் நிறுத்தப்படுவதற்கென அல்லது தங்குவதற்கென ஒரு நகரத்தில் உள்ள இடமே இராணுவக் கூடமாகும்.
 இராணுவக் கூடப்பகுதியின் உள் பிரச்சினைகளைச் சமாளிப்பதற்கென்று இராணுவக் கூட வாரியம் அமைக்கப்படுகின்றது.

13.13 – நகர எல்லைப் பகுதி குழுக்கள்
 அசாம், கேரளா, மத்திய பிரதேசம், உத்திரபிரதேசம் ஆகியவற்றில் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன.
 நகர எல்லைப் பகுதி குழுக்கள் மாநில அரசாங்கத்தினால் இயற்றப்படும் தனிப்பட்ட சட்டங்களால் நிர்வகிக்கப்படுகின்றன. நகர எல்லைப் பகுதிக்குழுவின் மீது மாவட்ட ஆட்சியாளர் அதிகப்படியான கட்டுபாட்டினையும்; அதிகாரத்தையும் கொண்டுள்ளார்.

13.14 – குறிப்பிட்ட எல்லைப்பகுதி குழுக்கள்
 இக்குழுக்கள் பீகார், குஜராத், அரியானா, மத்தியப்பிரதேசம், கர்நாடகம், ஜம்மு காஷ்மீர், உத்திரபிரதேசம் மற்றும் இமாசலப்பிரதேசம் ஆகிய மாநிலங்களில் உள்ளன.
 ஒரு நகராட்சி அமையப் பெறுவதற்குரிய தேவையான நிபந்தனைகளை நிறைவேற்ற முடியாத ஒரு எல்லைப்பகுதிக்கென குறிக்கப்பட்ட எல்லைப் பகுதிக்குழு அமைக்கப்படுகின்றது.

13.15 – மூன்று அடுக்கு பஞ்சாயத்து முறை
13.16 – மாவட்ட பஞ்சாயத்துகள்
 மாவட்ட பஞ்சாயத்து என்பது பஞ்சாயத்து இராஜ்ஜிய கட்டுமானத்தின் மேல்மட்ட அடுக்காகும்.
 அது மாவட்டம் முழுவதும் அதிகார எல்லையைக் கொண்டுள்ளது.
 எனினும், நகராட்சியில் சேர்க்கப்பட்டுள்ள மாவட்டப்பகுதிகள்,அல்லது நகரப் பஞ்சாயத்து அல்லது தொழில் நகரியம் அல்லது மாநகரப் பொறுப்புகள் கீழ் உள்ள பகுதிகள் அல்லது இராணுவக் கூட வாரியம் போன்றவை அதனுள் அடங்காது.

 ஒரு வாக்காளருக்குரிய வயது தகுதி 18 ஆகும்.

 மாவட்ட பஞ்சாயத்திற்கு நேரிடையாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படவுள்ள ஒரு உறுப்பினருக்கு
வயதுத் தகுதி 21 ஆகும்.

 ஆனால், அவ்விருசாராருடைய பெயர்களும் சம்பந்தப்பட்ட வாக்காளர் பட்டியல்களில்
இடம் பெற்றிருக்க வேண்டும்.
 மைய, மாநில அரசாங்கங்கள் மற்றும் உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் கீழ்பணிபுரிவோர், மாவட்டப்பஞ்சாயத்தில ;உறுப்பினர்களாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படவும் அல்லது எப்பதவியையும் வகிக்கவும் தகுதியற்றவர்கள் ஆவர்.

13.17 – பஞ்சாயத்து யூனியன் (அ) ஊராட்சி ஒன்றியம்
 பஞ்சாயத்து இராச்சிய முறையமைப்பில் நடு அடுக்காகப் பஞ்சாயத்து சமிதி அமைந்துள்ளது. அது ஒரு இடைநிலையான அடுக்காகவும் கருதப்படுகின்றது. பஞ்சாயத்து யூனியன் அல்லது ஊராட்சி ஒன்றியம் என அது பலவகையாகப் பெயரிடப்பட்டுள்ளது.
 ஒரு பஞ்சாயத்து ஒன்றியம் 112 கிராமங்களை கொண்டுள்ளது.

13.18 – தலைவர் மற்றும் துணைத்தலைவர்
 பஞ்சாயத்து சமிதியின் தலைவர் பிரமுகர், பிரதான் என்று பல மாநிலங்களின்
பெயரிடப்பட்டுள்ளனர். தமிழ்நாட்டில் அவர் சேர்மன் (தலைவர்) என்று அழைக்கப்படுகிறார்.
 தலைவர் மற்றும் துணைத்தலைவர் ஆகிய இரு பதவிகளும் காலியாக இருக்குமாயின்
வட்டார வருவாய் அதிகாரி (சுநஎநரெந னுiஎளைழையெட ழுககiஉநச) பஞ்சாயத்து ஒன்றிய
மன்றத்தின் அலுவல் சார்பான உறுப்பினராகவும் தலைவராகவும் இருப்பார்.

13.19 – கிராம சபை
 பஞ்சாயத்து இராச்சிய முழுமையான கட்டுமானத்தின் அடித்தளமாக கிராம சபை உள்ளது.

கிராமப் பஞ்சாயத்து
 குறைந்தபட்ச 500 மக்கள் தொகையைக் கொண்டுள்ள ஒவ்வொரு பஞ்சாயத்து கிராமத்திற்கும் அது அமைக்கப்படுகின்றது.
 கிராமப் பஞ்சாயத்தின் உறுப்பினரின் குறைந்தபட்ச எண்ணிக்கை ஐந்தாகவும், அதிகப்பட்சமாக பதினைந்தாகவும் அதன் மக்கள் தொகையைச் சார்ந்து இருக்கும்.

14.1 – யூனியன் பிரதேசங்கள்
 மத்திய அரசின் நேரடிக் கட்டுப்பாட்டில் செயல்படும் பகுதிகள் ஆகும்.
 முதன் முதலில் 1874ல் பிரிட்டிஷ் அரசால் இவை அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட மாவட்டங்கள் என வழங்கப்பட்டன.
 பின்னர் “முதன்மை ஆணையர் மாகாணம்”என அழைக்கப்பட்டது.
 சுதந்திரத்திற்க்குப் பிறகு அவை பிரிவு ஊ மற்றும் பிரிவு னு மாநிலங்கள் என அழைக்கப்பட்டது.

14.2 – தற்போது 7 யூனியன் பிரதேசங்கள் உள்ளன.
1. ஆந்தமான் நிக்கோபர் தீவுகள் – 1956
2. டெல்லி – 1956
3. லட்சத்தீவுகள் – 1956
4. தாத்ரா நாகர் ஹவேலி – 1961
5. டாமன் மற்றும் டையூ – 1962
6. புதுச்சேரி – 1962
7. சண்டிகர் – 1966

15.1 – தேர்தல் ஆணையம்
 நிரந்தர, சுதந்திரமான,அரசியலமைப்புச் சட்டத்தால் ஏற்படுத்தப்பட்ட அமைப்பு ஆகும்.
 பாராளுமன்றம், மாநில சட்டமன்றங்கள், குடியரசுத்தலைவர் மற்றும் துணைக் குடியரசுத்தலைவர் தேர்தல்களை நடத்தும் அதிகாரம் கொண்டது.
 1950 முதல் அக்டோபர் 15, 1989 வரை தனி நபர் அமைப்பாக செயல்பட்டது. பின்னர் அக்டோபர்16 1989ல் இரு நபர் அமைப்பாக மாற்றப்பட்டது.
 பின்னர் 1990 ஆம் ஆண்டு மீண்டும் ஒரு நபர் அமைப்பாக மாற்றப்பட்டது. பின்னர், 1993 முதல் மூன்று நபர் அமைப்பாக செயல்படுகிறது.
 தேர்தல் ஆணையர்;கள் குடியரசுத் தலைவரால் நியமனம் செய்யப்படுகிறார். பதவிக்காலம் மற்றும் நிபந்தனைகள் குடியரசுத் தலைவரால் நிர்ணயம் செய்யப்படுகிறது.
 தேர்தல் ஆணையரின் ஓய்வு பெறும் வயது 65 அதே நேரத்தில் தேர்தல் ஆணையரை நீக்கும் அதிகாரம் குடியரசுத் தலைவருக்கு உண்டு. பதவிக்காலம் 6 ஆண்டுகள் அல்லது 65 வயது அடையும் வரை பணிபுரிவர்.

16.1 – மத்திய தேர்வாணையம்
 மத்திய தேர்வாணையத்தின் தலைவர் மற்றும் உறுப்பினர்கள் குடியரசுத்தலைவரால் நியமிக்கப்படுகிறார்கள்.
 தலைவரையும் சேர்த்து ஒன்பது முதல் பதினோரு உறுப்பினர்கள் நியமிக்கப்படுவார்கள்.
 பதவிக்காலம் 6 ஆண்டுகள் அல்;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;லது 65 வயதுவரை என நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.
 தலைவர் மற்றும் உறுப்பினர்களை நீக்கும் அதிகாரம் குடியரசுத்தலைவருக்கு மட்டுமே உள்ளது.
 அதே வேளையில் அவர் உச்ச நீதிமன்றத்தை கலந்தாலோசிப்பது அவசியம் ஆகிறது.
 சுதந்திரமாக செயல்படும் அமைப்பாக திகழ்கிறது.
 மத்திய தேர்வாணையம் அனைத்திந்திய சிவில் சர்வீஸ் தேர்வுகளையும், குரூப் யு மற்றும் டீ மற்றும் மத்திய அரசின் துறைகளுக்கு தேர்வுகளை நடத்துகிறது.

16.2 – மாநிலத் தேர்வாணையங்கள்
 தேர்வாணையத்தின் தலைவர் மற்றும் உறுப்பினர்கள் ஆளுநரால் நியமிக்கப்படுகிறார்கள்.
 உறுப்பினர்கள் 9 முதல் 11 வரை உள்ளனர். இவர்களில் தலைவரும் அடக்கம்.
 பதவிக்காலம் 6 ஆண்டுகள் அல்லது 62 வயது அடையும் வரை பதவிவகிப்பார்கள்.
 தேர்வாணையத்தின் உறுப்பினர்கள் ஆளுநரால் நியமிக்கப்பட்ட போதிலும் குடியரசுத்தலைவரால் நீக்கப்படுகிறார் இந்நடவடிக்கைகளின் மீது நீதிமன்றத்தின் ஆலோசனையும் கோரப்படுகிறது.
 இரண்டு மாநிலங்களுக்கும் சேர்த்து ஒருங்கிணைந்த தேர்வாணையம் ஏற்படுத்தப்படுகிறது. இது பாராளுமன்றத்தின் சட்டம் மூலம் ஏற்படுத்தப்படுகிறது.
 இந்தியாவின் பஞ்சாப் மற்றும் ஹரியான மாநிலங்களுக்கு ஒருங்கிணைந்த மாநிலத்தேர்வாணையம் 1966ஆம் ஆண்டு ஏற்படுத்தப்பட்டது.
 ஒருங்கிணைந்த மாநிலத் தேர்வாணையத்தின் உறுப்பினர்கள், தலைவர் குடியரசுத் தலைவரால் நியமனம் செய்யப்படுகிறார்கள் அதே சமயம் நீக்கவும் செய்யப்படுகிறார்கள்.
 1919ஆம் ஆண்டு இந்திய அரசுச் சட்டத்தின்படி, 1926ஆம் ஆண்டு மத்திய தேர்வாணையம் ஏற்படுத்தப்பட்டது.

17.1 – நிதிக் கமிஷன்: (குiயெnஉந ஊழஅஅளைழைn)
 நிதிக் கமிஷனின் தலைவர் மற்றும் 4 உறுப்பினர்கள் குடியரசுத்தலைவரால் நியமிக்கப்படுகிறார்கள்.
 உறுப்பினர்களின் பதவிக்காலம் குடியரசுத் தலைவரால் நிர்ணயம் செய்யப்படுகிறது. அவர்கள் மீண்டும் நியமனம் செய்யப்பட்ட தகுதியுள்ளவர்கள் ஆவர்.

கீழ்க்கண்ட பரிந்துரைகளை வழங்குகிறது
1. மத்திய, மாநில அரசுகளுக்கிடையே நிகர வரியை பிரித்துக் கொள்ள வழிவகை செய்கிறது.
2. தொகுப்பு நிதியில் இருந்து மாநில அரசுகளுக்கு அளிக்க வேண்டிய நிதி
3. மாநில நிதிக்குழுவின் பரிந்துரைகளின்படி உள்ளாட்சி அமைப்புகளுக்கு அதிக நிதியை அளிக்க மாநில அரசின் தொகுப்பு நிதியை அதிகரிக்க ஆலோசனைகள் வழங்குகிறது.
4. நிதி தொடர்பான பிர ஆலோசனைகளை குடியரசுத்தலைவருக்கு வழங்குகிறது.
5. நிதிக்குழு தனது அறிக்கையை குடியரசுத்தலைவருக்கு அளிக்கும். பின்னர் அறிக்கை பாராளுமன்றத்தின் ஒப்புதலுக்கு அனுப்பி வைக்கப்படும்.

வ.எண் நிதிக்குழுக்கள் ஏற்படுத்தப்பட்ட ஆண்டு நடைமுறைப்படுத்தப்பட்ட
காலம்
1 கே.சி நியோகி 1951 1952-1957
2 கே. சந்தானம 1956 1957-62
3 ஏ.கே. சந்தா 1960 1962-66
4 டாக்டர்.பி.வி. ராஜமன்னார் 1964 1966-69
5 மஹாவீர் தியாகி 1968 1969-74
6 பரமானந்த ரெட்டி 1972 1974-79
7 ஜே.எம். செலேத் 1977 1979-84
8 ஒய். பி. சவான 1982 1984-89
9 என்.கே.பி. சல்வே 1987 1989-95
10 கே.சி. பன்ட் 1992 1995-2000
11 எ.எம். குஷ்ரோ 1998 2000-2005
12 டாக்டர்.சி. ரெங்கராஜன் 2002 2005-2010
13 டாக்டர். விஜய் கேல்கா 2007 2010-2015
14 ஒய்.வி. ரெட்டி 2013 2015-2010

18.1 – அட்டவனைப் பிரிவினருக்கான தேசிய ஆணையம்
 தேசிய பெண்கள் நல ஆணையம் – 1992
 தேசிய சிறுபாண்மையினர் நல ஆணையம் – 1993
 தேசிய பிற்படுத்தப்பட்டோர் நல ஆணையம் – 1993
 தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணைம் – 1993
 தேசிய குழந்தைகள் பாதுகாப்பு ஆணையம் – 2007
 அட்டவணைப்பிரிவினருக்கான தேசிய ஆணையம் – 2004

 அமைப்பின் தலைவர் மற்றும் உறுப்பினர்கள் குடியரசுத் தலைவரால் நியமனம் செய்யப்படுகிறார்கள் பதவிக்காலம் மற்றும் நிபந்தனைகளும் குடியரசுத் தலைவரால் நிர்ணயம் செய்யப்படுகிறது.

18.2 – ஆணையத்தின் பணிகள் – ளுஊ பிரிவினரின் பாதுகாப்பை உறுதிசெய்வது, புகார்களை விசாரணை செய்து குடியரசுத்தலைவருக்கு அறிக்கை அளிப்பது போன்றன.

18.3 – தேசிய பழங்குடியினர் ஆணையம்
 1999ஆம் ஆண்டு தனியாக தேசிய பழங்குடியினர் அமைச்சகம் உருவாக்கப்பட்டது.
 2004ஆம் ஆண்டு முதல் தனியாக தேசிய பழங்குடி ஆணையம் ஏற்படுத்தப்பட்டது.
 அமைப்பின் தலைவர் மற்றும் உறுப்பினர்கள் குடியரசுத்தலைவரால் நியமனம் செய்யப்படுகிறார்கள் பதவிக்காலம் மற்றும் நிபந்தனைகள் குடியரசுத் தலைவரால் நிர்ணயம் செய்யப்படுகிறது.

19.1 – கம்ட்ரோலர் மற்றும் இந்திய ஆடிட்டர் ஜெனரல்: (ஊயுபு) (கணக்கு மற்றும் தணிக்கையாளர்)
 மத்திய – மாநில அரசுகளின் நிதிப் பாதுகாவலர் ஆவார்.
 கன்ட்ரோலர் மற்றும் இந்திய ஆடிட்டர் ஜெனரல் குடியரசுத்தலைவரால் நியமனம்
செய்யப்படுகிறார்.
 பதவிக்காலம் 6 ஆண்டுகள் அல்லது 65 வயது வரை பதவியில் இருப்பார்.

19.2 – இந்திய அட்டர்னி ஜெனரல்: ( உறுப்பு – 76)
 உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதியாவதற்கு தகுதியுள்ள ஒரு நபரை குடியரசுத்தலைவர் அட்டர்னி ஜெனரலாக நியமிக்கிறார்.
 பதவிக்காலம் மற்றும் பதவி நீக்கம், இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தால் நிர்ணயம் செய்யப்படவில்லை. இவை குடியரசுத்தலைவரின் அதிகார வரம்பில் உள்ளது. எனவே அட்டார்னிஜெனரலை நீக்கும் அதிகாரம் குடியரசுத்தலைவருக்கு உள்ளது.
 இவர் மத்திய அரசின் சட்ட அலுவலர் ஆவார். அரசுக்கு சட்டம் தொடர்பான ஆலோசனைகளை வழங்குவார். குடியரசுத்தலைவரின் ஆணைப்படி சட்டப்பணிகளை மேற்கொள்வார்.
 மைய அரசு தொடர்புடைய அனைத்து வித வழக்குகளிலும் அரசுக்காக உச்சநீதிமன்றத்தில் வாதிடுவார்.
 உறுப்பு 143ன்படி குடியரசுத்தலைவருக்கான ஆலோசனைகளை உச்சநீதிமன்றத்திடமிருந்து பெற்று சமர்பிப்பார்.
 அனைத்து உயர் நீதிமன்றங்களிலும் பார்வையாளராக செல்ல அதிகாரம் படைத்தவர். பாராளுமன்ற அவை நடவடிக்கைகளில் கலந்து கொள்ள அதிகாரம் வழங்கப்பட்டுள்ளது.

19.3 – சோலிசிட்டர் ஜெனரல்
 கூடுதல் சட்ட அலுவலர்கள் அரசால் நியமிக்கப்படுகிறார்கள்.
 இவர்கள் அட்டர்னி ஜெனரலுக்கு உதவியாகவும், தேவையான சட்ட ஆலோசனைகளையும் அளிப்பார்கள்.

19.4 – அட்வகேட் ஜெனரல்: (உறுப்பு – 165)
 உயர்நீதிமன்ற நீதிபதியாவதற்கு தகுதி படைத்த நபரை அட்வகேட் ஜெனரலாக ஆளுநர் நியமிக்கிறார்.
 மாநில அரசுகளின் சட்ட அலுவலராக செயல்படுகிறார். அரசுக்கு சட்டம் தொடர்பான ஆலோசனைகளையும்;, ஆளுநரின் ஆணைப்படி சட்டப்பணிகளையும் மேற்கொள்வார்.
 மாநில அரசு தொடர்புடைய அனைத்து வித வழக்குகளிலும் அரசுக்காக
உயர்நீதிமன்றங்களில் வாதிடுவார்.

19.5 – நிதி ஆயோக் 
 13 ஆகஸ்டு, 2014ல் இந்தியாவின் 65 ஆண்டு கால பழமையான திட்ட கமிஷன் நிதி ஆயோக் என பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டது.
 1 ஜனவரி, 2015 முதல் செயல்பாட்டிற்கு கொண்டுவரப்பட்டது.
 இது அரசியல் அமைப்புச் சட்டப்படியோ அல்லது பாராளுமன்ற சட்டப்படியோ உருவாக்கப்படவில்லை. கேபினட் குழுவின் தீர்மானத்தின் மூலம் உருவாக்கப்பட்டது.
 மாநிலங்களையும் உள்ளடக்கிய வளர்ச்சியை ஏற்படுத்துவதில் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது.

20.1 – தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையம்: (1993)
 இது சட்டத்தின் மூலம் உருவாக்கப்பட்ட ஆணையம் ஆகும்.
 ஒரு தலைவர் மற்றும் மூன்று உறுப்பினர்களைக் கொண்டது.
 குடியரசுத்தலைவரால் நியமிக்கப்படுகிறார்கள்.(தலைவர் மற்றும் உறுப்பினர்கள்)
 ஓய்வு பெற்ற உச்சநீதிமன்ற நீதிபதி மட்டுமே இதன் தலைவராக நியமிக்கப்படுவார்.
 பதவிக்காலம் 5 ஆண்டுகள் அல்லது 70 வயதுவரை
 மனித உரிமைகள் மீறல் தொடர்பான பிரச்சனைகளை விசாரணை செய்து அதன்மீது பரிந்துரைகளை மத்திய அரசுக்கு அளிக்கிறது.
 இதன் தலைமையகம் டெல்லியில் அமைந்துள்ளது.

20.2 – மாநில மனித உரிமைகள் ஆணையம் (1993)
 தற்போது 25 மாநிலங்களில் மனித உரிமைகள் ஆணையம் அமைக்கப்பட்டு இயங்கி வருகின்றன.
 பட்டியல் -ஐஐ மற்றும் பட்டியல் – ஐஐஐ ல் உள்ள வழிகாட்டுதல்களின் அடிப்படையில் மாநில மனித உரிமைகள் ஆணையம் செயல்படுகின்றது.
 ஒரு தலைவர் மற்றும் இரண்டு உறுப்பினர்களைக் கொண்ட அமைப்பு ஆகும்.
 மேலும் ஆளுநரால் நியமிக்கப்படுகிறார்கள் ஓய்வு பெற்ற உயர்நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி இதன் தலைவராக நியமிக்க தகுதி தடைத்தவர் ஆவர்.
 புதவிக்காலம் 5 ஆண்டுகள் அல்லது 70 வயது அடையும் வரை.
 மேலும் குடியரசுத் தலைவரால் பதவி நீக்கம் செய்யப்படுகிறார்கள்.
 மனித உரிமை மீறல் தொடர்பான பிரச்சனைகளை விசாரணை செய்து மாநில அரசாங்கத்திற்கு அறிக்கை அனுப்புகிறது.

21.1 – மத்திய தகவல் ஆணையம்: (2005)
 சுதந்திரமான அமைப்பு ஆகும்.
 ஒரு தலைமை தகவல் ஆணையர் மற்றும் 10 தகவல் ஆணையர்களைக் கொண்டது.
 குடியரசுத் தலைவரால் நியமனம் செய்யப்படுகிறார்கள்.
 இவர்கள்; 5 ஆண்டுகள் அல்லது 65 வயது புர்த்தியாகும் வரை பதவி வகிப்பார்.
 இவர்களைப் பதவிநீக்கம் செய்யும் அதிகாரம் குடியரசுத் தலைவருக்கே உண்டு.
 கோரப்பட்ட தகவலை தெரிவிக்காத அரசு அலுவலர் மீது கொடுக்கப்படும் புகார்களை விசாரணை செய்து தீர்வு காண்கிறது.
 வருடாந்திர அறிக்கையை மத்திய அரசிடம் தாக்கல் செய்கிறது

21.2 – மாநிலத் தகவல் ஆணையம்
• 2005ஆம் ஆண்டு தகவல் அறியும் உரிமைச்சட்டத்தின் படி மாநிலத்
• தகவல் ஆணையம் நிறுவப்பட்டது.
• தலைமைத் தகவல் ஆணையர் மற்றும் 10 தகவல் ஆணையர்களையும் கொண்டது.
• மாநில ஆளுநர்களால் நியமிக்கப்படுகிறார்கள்.
• பதவிக்காலம் 5 ஆண்டுகள் அல்லது 65 வயது வரை பதவி வகிப்பார்கள் ஆகும்.
• மாநில ஆளுநரால் பதவி நீக்கம் செய்யப்படுகிறார்கள்.

22.1 – மத்திய லஞ்ச ஒழிப்புத்துறை
 லஞ்சம் மற்றும் கையூட்டுகளை தடுத்தல் மற்றும் புகார்கள் மீது நடவடிக்கை எடுப்பதே இதன் தலையாய பணி ஆகும்.
 1964ஆம் ஆண்டு நிறுவப்பட்டது
 2003ஆம் ஆண்டு இத்துறைக்கு சட்ட அந்தஸ்து வழங்கப்பட்டது.
 ஒரு தலைமை லஞ்ச ஒழிப்புத்துறை அலுவலர் மற்றும் இரண்டு லஞ்ச ஒழிப்புத்துறை அலுவலர்கள் நியமிக்கப்படுகிறார்கள்.
 நியமனம் மற்றும் பதவிநீக்கம் செய்யும் அதிகாரம் குடியரசுத்தலைவருக்கே உண்டு.

22.2 – மத்திய புலனாய்வுத் துறை
 1963ஆம் ஆண்டு நிறுவப்பட்டது.
 சந்தானம் குழுவின் பரிந்துரையின் பேரில் இவ்வமைப்பு நிறுவப்பட்டது.
 இது மைய அரசின் முதன்மை விசாரணை அமைப்பு ஆகும்.

22.3 – லோக்பால், லோக் ஆயுக்தா
 1890ஆம் ஆண்டு முதன்முதலில் “அம்பட்ஸ் மேன்” என்று சுவீடனில் அழைக்கப்படும் (லோக்பால், லோக்ஆயுக்தா) அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது.
 குடிமக்களின் குறைகளைத் தீர்க்கும் அமைப்பு ஆகும்.
 இந்தியாவில் லோக்பால் மற்றும் லோக் ஆயுக்தா அமைப்பு நியூசிலாந்து நாட்டில் உள்ளதைப்போல் அமைக்க நிர்வாக சீர்திருத்த ஆணையம் பரிந்துரை வழங்கியது.
 லோக்பால் அமைப்பு மத்திய, மாநில அமைச்சர்கள் மற்றும் செயலர் நிலையிலுள்ளவர்களுக்கு எதிரான புகார்களை விசாரிக்கும்.
 முதன் முதலில் லோக் ஆயுக்தா அமைப்பு மகாரா~;ட்ரா மாநிலத்தில் (1971) நிறுவப்பட்டது. இரண்டாவதாக ஒடிசா மாநிலம் இவ்வமைப்பு நிறுவியது.
 லோக் ஆயுக்தா அமைப்பு மைய அளவில் ஒன்றும், மாநிலஞ அளவில் ஒன்றும் நிறுவப்பட்டு பிற வரையறுக்கப்பட்ட, லோக்பால் அமைப்பில் சேர்க்கப்படாத அதிகாரிகளின் மீதான புகார்களை விசாரிக்கிறது.
 இந்தியாவில் 21 மாநிலங்களிலும் ஒரு யூனியன் பிரதேசத்திலும் (டெல்லி) அமைக்கப்பட்டுள்ளது.
 முதன் முதலில் லோக் ஆயுக்தாக அமைக்க திட்டமிட்டு மசோதாவை தாக்கல் செய்த மாநிலம் ஒடிசா (1970)
 தமிழகத்தில் லோக் ஆயுக்தா அமைப்பு ஏற்படுத்தப்படவில்லை.
 லோக் ஆயுக்தா நியமனங்கள் ஆளுநரால் மேற்கொள்ளப்படுகிறது.
 அநேக மாநிலங்களில் லோக் ஆயுக்தாவின் உறுப்பினர்களின் பதவி காலம் 5 ஆண்டுகள் அல்லது 65 வயது வரை என நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.